Temat lekcji: Owoce Ducha Świętego jako uniwersalne wartości obecne w życiu codziennym – Nadzieja na Moście do Nieba – wywiady. Konspekt lekcji religii dla starszych klas SP i Liceum Cel lekcji – po zajęciach uczeń: • Zna owoce Ducha św. • Wymienia konkretne sytuacje w których spotyka Owoce Ducha Świętego. Donald Tusk i inni politycy Koalicji Obywatelskiej podczas niedawnej konwencji w Tarnowie ogłosili swoje programowe „100 konkretów na 100 dni”. W podrozdziale „Świeckie państwo” padły m.in. propozycje dotyczą-ce lekcji religii w szkole. KO chce, aby religia była organizowana tylko na pierwszej lub ostatniej lekcji. Wskazuje się na ścisły związek uczestnictwa w lekcjach religii z korzystaniem z prawa do wolności sumienia i religii oraz prawem rodziców do wychowania dzieci w zgodzie ze swoimi przekonaniami, co prowadzi do wniosku o niedopuszczalności dyskryminacji lekcji religii w stosunku do innych przedmiotów bądź zajęć szkolnych, np. poprzez Poradnik metodyczny do nauczania religii w klasie 7 44 44 Podsumowanie lekcji Nasze życie jest darem. Otrzymaliśmy je od Boga, który z miłości i dla mi-łości nas stworzył. Życie oparte na Panu Bogu ma sens, bo jest właściwie kształtowane, jest dążeniem do prawdy, a jego celem jest osiągnięcie życia wiecznego. Modlitwa na Papież pokazał nam, że o pokoju nie wystarczy mówić, ale swym życiem trzeba o niego zabiegać. On rozmawiał z każdym. Na nikogo nie patrzył z góry, nie wyróżniał, ani nie potępiał. Na drodze ekumenizmu dążył do jedności chrześcijan, ale i wyznawcom innych religii zawsze okazywał szacunek. Msza na zakończenie czy rozpoczęcie roku szkolnego wydaje się niesłabnącym zwyczajem polskich szkół. Rodzice wciąż mają problem, z tym że wyjście do kościoła planowane jest w środku zajęć lekcyjnych, a ich dzieciom nie proponuje się nic poza opieką w świetlicy. Pani Kaja, mama 9-letniego chłopca z miejscowości pod Poznaniem postanowiła interweniować. Jak się okazało 3Tyq. Oprawa Mszy Św. na zakończenie Roku SzkolnegoWERSJA IModlitwa WiernychBędziemy powtarzać: dobry Boże dziękujemy Za Kościół św., który jest domem Boga i naszym domem- dobry Boże dziękujemy Za naszego Ks. Proboszcza, niech moc Bożego błogosławieństwa towarzyszy mu w pełnionej posłudze- dobry Boże dziękujemy Za wszystkich nauczycieli, katechetów i wychowawców, którzy z oddaniem i miłością kształtują serca i umysły swoich dobry Boże dziękujemy Za wszystkie dary, dobre natchnienia, talenty, którymi nas nieustannie obdarzasz, byśmy pogłębiali i zdobywali wiedzę, a przez to pomnażali dobro i dobry Boże dziękujemy Za naszych rodziców, dziadków i babcie, którzy troszczą się o nas każdego dnia- dobry Boże dziękujemy Za naszych przyjaciół, wspólnie przeżyte chwile, wycieczki i zabawy- dobry Boże dziękujemy Za lekcje religii, wspólną modlitwę, uroczystość I Komunii Św. i Bierzmowania, w których jeszcze bardziej łączyliśmy się z Tobą- dobry Boże dziękujemy Za dar zbliżających się wakacji, niech ten czas spędzimy w zdrowiu i radości. - dobry Boże dziękujemy z daramiWersja a)W procesji z darami przynosimy do ołtarza:• Świecę – niech radość z obecności Chrystusa rozpromienia nasze serca. • Zeszyty, medale, dyplomy – wyrażamy wdzięczność za otrzymane dary udzielane nam przez Ducha Świętego w naszej pracy w czasie całego roku szkolnego.• Pismo Święte, które jest dla nas mapą, jak w postępowaniu na co dzień iść za Jezusem , w czasie wakacji pragniemy pamiętać o wypełnianiu Bożych przykazań i modlitwie.• Chleb i wino, które staną się Ciałem i Krwią naszego b)W procesji z darami przynosimy do ołtarza:• Kwiaty- wyrażamy dobremu Bogu naszą wdzięczność za otrzymane dary udzielane nam przez Ducha Świętego w naszej pracy w czasie całego roku szkolnego.• Nasze Serca - składamy w Najukochańszym Sercu Jezusa. W nich ofiarujemy : naszą radość, którą odczuwaliśmy w czasie zabawy, gdy dostaliśmy dobrą ocenę, wygrali konkurs, czy zawody. • miłość, którą dzieliliśmy się w rodzinie, wszystkie dobre uczynki,• trud nauki w szkole, troski i kłopoty,• przebaczenie ofiarowane koledze• wdzięczność za przyjęte sakramenty i lekcje religii. • Chleb i wino, które staną się Ciałem i Krwią naszego Pana i umocnią nas w kroczeniu za Mszy Św. na rozpoczęcie Roku SzkolnegoWERSJA IIModlitwa Wiernych na rozpoczęcie Roku się w intencji Ojca świętego Franciszka, biskupów i kapłanów, aby mogli bez przeszkód ukazywać całemu światu Oblicze Boga, który jest miłością. Ciebie prosimy...2. Módlmy się za naszą Ojczyznę, aby zwyciężała w niej miłość, pokój i poszanowanie praw każdego człowieka. Ciebie prosimy...3. Módlmy się w intencji Dyrekcji Szkoły ........., wszystkich nauczycieli, katechetów i wychowawców, by z oddaniem i miłością kształtowali serca i umysły swoich wychowanków. Ciebie prosimy...4. Módlmy się za wszystkich uczniów, którzy rozpoczynają dzisiaj nowy rok szkolny, aby każdego dnia napełniali się mądrością i wzrastali w miłości do Boga i bliźnich. Ciebie prosimy...5. Módlmy się za naszych dziadków, rodziców, i rodzeństwo, by przez wspólną modlitwę i czynione dobro oddawali chwałę Bogu. Ciebie prosimy...6. Módlmy się za wszystkich którzy zginęli podczas drugiej wojny światowej, aby dostąpili radości życia wiecznego. Ciebie prosimy...7. Módlmy się za naszą wspólnotę Eucharystyczną, abyśmy każdego dnia przyczyniali się do wzrostu Bożego Królestwa. Ciebie prosimy...Procesja z daramiW procesji z darami składamy:- słonecznik- znak minionych wakacji, dziękujemy dobremu Bogu za czas wakacji, radości i zabawy, za piękno, które widziały nasze ten kwiat potrzebuje słońca, tak i my rozpoczynając teraz nowy rok szkolny pragniemy wzrastać w promieniach Bożej miłości. -dzwonek- pierwszy dzwonek szkolny jest znakiem, że czas rozpocząć lekcje. Niech w planie naszych codziennych zajęć nie zabraknie chwili na codzienną modlitwę i niedzielną Eucharystię.– podręczniki i zeszyty – powierzamy Tobie, dobry Boże czekające nas radości i trudy naszej nauki. Niech nasze serca będą otwarte dla wszystkich, którzy nas poprowadzą drogami zdobywania wiedzy. - Pismo Święte- w Nim jest zawarta cała mądrość, która prowadzi człowieka do szczęścia. Spraw Panie abyśmy umieli Nim żyć na co dzień: w domu, szkole i w czasie zabawy.– chleb i wino, które za chwilę staną się Ciałem i Krwią Jezusa Chrystusa. Niech Duch Święty przemienia nasze serca i umysły. Zadzwonił dzwonek, wchodzimy do klasy, mamy przed sobą ponad dwudziestkę nastolatków. Prosimy o wyciszenie i zaczynamy: W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Modlitwa na początek lekcji. Spoglądamy na klasę. Kilka osób się modli, kilka nic nie mówi, kilka odprawia ten rytuał początku katechezy z wyraźną nutą ironii. Jeszcze inni są znudzeni. Kończymy modlitwę, sprawdzamy obecność i podajemy temat: modele przeżywania modlitwy. Celem lekcji jest poszerzenie rozumienia chrześcijańskiej modlitwy jako osobistego doświadczenia oraz wprowadzenie uczniów do szeregu spotkań na temat chrześcijańskiej modlitwy. Adresaci: uczniowie klas gimnazjalnych Autor pomysłu: Jacek Olczyk SJ Na lekcji religii, prędzej czy później, podejmujemy temat modlitwy. Warto wtedy odnieść się do postawy podczas modlitwy na rozpoczęcie lekcji? Zwłaszcza gdy ta modlitwa wypadnie wyjątkowo "słabo" - nierówno, bez ładu, z jakimiś uśmiechami. Mamy wtedy okazję, żeby po takiej nieudanej modlitwie postawić pytanie wprost: czym jest dla was, czym dla ciebie jest ta modlitwa na początku lekcji? Takie pytanie, szczególnie gdy padnie na początku lekcji, choć może wydawać się zbyt bezpośrednie, ma tę zaletę, że stawia naszych uczniów wobec sytuacji "tu i teraz". Nie chodzi tu nawet o to, by odpowiedzi na to pytanie były wypowiedziane głośno. Wystarczy że zadając je, pobudzimy uczniów do myślenia. Nikt nie chce być infantylny Żeby pomóc uczniom określić swoją własną postawę modlitewną, możemy przedstawić kilka podstawowych modeli przeżywania modlitwy, czy religijności w ogóle. Pierwszy model - infantylny - to taki, gdy ktoś się modli bardzo powierzchownie, by odtworzyć formę, której się w dzieciństwie nauczył. W takim modelu, u człowieka nie doszło jeszcze do uwewnętrznienia religijności, czyli do decyzji wiary, do osobistego zwrócenia się ku Bogu w modlitwie. Model drugi - dojrzały - gdy młody człowiek modli się bo chce, bo wybrał relację z Bogiem jako istotną wartość w swoim życiu, lub nie modli się wcale, bo świadomie zdecydował się na niewiarę. Trzeci model - czas zmiany - wyraża się w szerokim wachlarzu zachowań. Podstawę tego modelu stanowi sytuacja, w której młody człowiek widzi już, że zasięg modelu infantylnego się wyczerpał i że nie uwewnętrznione praktyki religijne stają się czymś martwym lub fałszywym, natomiast nie odnalazł jeszcze własnej odpowiedzi na pytania o Boga, o wiarę i dlatego jego postawa modlitewna nie jest jeszcze dojrzała. To właśnie w tym czasie zmiany pojawiają się różnego rodzaju uśmieszki, zawstydzenia, ironiczne komentarze. Modele te są oczywiście dużym uproszczeniem, bo może zdarzyć się w klasie uczeń, który nie będzie się modlił właśnie dlatego, że ma już dojrzałą pobożność, a infantylność innych będzie go razić, drażnić. Albo inny, który odrzuca wszelkie praktyki religijne, ale tylko dlatego, że nie chce mu się podjąć trudu poszukiwania odpowiedzi na pytanie o Boga i o wiarę. Niemniej jednak, wydaje się, że te trzy modele przeżywania religijności dość trafnie oddają rzeczywistość. Warto zaznaczyć, że czas zmiany, choć może wyrażać się na różne sposoby, czasem dość nieprzyjemne dla katechety, jest czasem bardzo ważnym i potrzebnym. Właśnie w tym okresie życia młodego człowieka wykluwa się jego tożsamość religijna, i albo uda mu się zrobić krok w wierze i będzie się religijnie rozwijał, albo takiego kroku nie uczyni i na kolejne lata pozostanie religijnym dzieckiem. Po przedstawieniu tych trzech modeli możemy bez obaw zapytać młodych ludzi, do którego z nich jest im najbliżej. Nadanie modelowi infantylnemu, właśnie takiej nazwy, ma taką zaletę, że ci z naszych uczniów, którzy odnajdą siebie najbliżej tego modelu, nie chcąc być uznani za infantylnych - od razu zaczną myśleć, co zrobić, by nie być infantylnym. Dwa pytania Co jest istotą chrześcijańskiej modlitwy i dlaczego ludzie przestają się modlić? Te pytania osadzone w kontekście przedstawionych wcześniej modeli postaw religijnych, mogą nabrać głębszego wymiaru. Zadanie - udzielenia odpowiedzi na te pytania - możemy powierzyć kilkuosobowym grupom. Po 10 minutowej pracy, uczniowie odczytują przed całą klasa wypracowane w grupach odpowiedzi, a następnie nauczyciel wyznacza redaktora, który zbierze wszystkie odpowiedzi i zredaguje je tak, by powstała zarówno wyczerpująca odpowiedź na pytanie, co jest istotne dla chrześcijańskiej modlitwy, jak i lista przyczyn z powodu których ludzie rezygnują z modlitwy. To co wypracują uczniowie będzie wspólnym obrazem ich doświadczeń. Odczują, że to, o czym jest mowa na lekcji przekłada się na rzeczywistość, dotyka jakoś ich życia. Ostatni krok to porównanie tego, co klasa wypracowała w czasie lekcji, z tym co mówi Katechizm Kościoła Katolickiego w artykule WALKA MODLITWY (nn. 2725 - 2728). Jednej lub kilku grupom zlecamy porównanie wypracowanego przez klasę określenia istoty modlitwy z następującym fragmentem KKK (n. 2725): Modlitwa jest darem łaski oraz zdecydowaną odpowiedzią z naszej strony. Zawsze zakłada ona pewien wysiłek. Wielcy ludzie modlitwy Starego Przymierza przed Chrystusem, jak również Matka Boża i święci wraz z Chrystusem pouczają nas, że modlitwa jest walką. Przeciw komu? Przeciw nam samym i przeciw podstępom kusiciela, który robi wszystko, by odwrócić człowieka od modlitwy, od zjednoczenia z Bogiem. Modlimy się tak, jak żyjemy, ponieważ tak żyjemy, jak się modlimy. Jeśli nie chcemy stale postępować według Ducha Chrystusa, nie możemy także się modlić w Jego imię. "Duchowa walka" nowego życia chrześcijanina jest nieodłączna od walki modlitwy. Pozostałym grupom rozdajemy trzy fragmenty KKK, mówiące o zarzutach wobec modlitwy, prosząc aby skonfrontowali je ze sporządzoną w czasie lekcji listą przyczyn rezygnowania z modlitwy. Dajemy poszczególnym grupom po jednym fragmencie: n. 2726 W walce modlitwy musimy przeciwstawić się - w nas samych i wokół nas - błędnym pojęciom o modlitwie. Niektórzy widzą w niej zwykły proces psychologiczny, inni wysiłek koncentracji, by dojść do pustki wewnętrznej. Jeszcze inni zaliczają ją do postaw i słów rytualnych. W podświadomości wielu chrześcijan modlitwa jest zajęciem, nie dającym pogodzić się z tym wszystkim, co mają do zrobienia; nie mają na nią czasu. Ci, którzy szukają Boga przez modlitwę, szybko zniechęcają się, gdyż nie wiedzą, iż modlitwa pochodzi również od Ducha Świętego, a nie od nich samych. n. 2727 Musimy również przeciwstawiać się mentalności "tego świata"; wsącza się ona w nas, jeśli nie jesteśmy czujni; na przykład prawdziwe miałoby być tylko to, co zostało sprawdzone rozumowo i naukowo (tymczasem modlitwa jest tajemnicą, która przekracza naszą świadomość i podświadomość); wartości produkcyjne i wydajność (modlitwa jest nieproduktywna, a zatem bezużyteczna); zmysłowość i wygodnictwo, kryteria prawdy, dobra i piękna (tymczasem modlitwa, "umiłowanie Piekna", jest pochłonięta chwałą Boga żywego i prawdziwego); przeciwstawiając modlitwę aktywizmowi, przedstawia się ją jako ucieczkę od świata. Tymczasem modlitwa chrześcijańska nie jest odwróceniem się od historii, ani ucieczką od życia. n. 2728 Wreszcie, nasza walka powinna przeciwstawiać się temu, co odczuwamy jako nasze niepowodzenia w modlitwie: zniechęcenie z powodu oschłości, zasmucenie, że nie wszystko dajemy Panu, gdyż mam "wiele posiadłości" zawód, że nie zostaliśmy wysłuchani zgodnie z naszą własną wolą, zraniona pycha, która utwierdza się w skutek naszego poczucia niegodności, ponieważ jesteśmy grzesznikami, uczulenie na bezinteresowność modlitwy itd. Wniosek jest zawsze ten sam: po co się modlić? Aby przezwyciężyć te przeszkody, trzeba walczyć o pokorę, ufność i wytrwałość. Zakończenie Gdy poszczególne grupy zaprezentują zbieżności i różnice pomiędzy rezultatami pracy na lekcji, a tym co mówi Katechizm, podsumowujemy lekcję ukazując, że poszerzyło się nasze rozumienie tego, czym jest chrześcijańska modlitwa oraz że w KKK można znaleźć słowa wyraźnie odnoszące się do osobistych doświadczeń człowieka - w tym przypadku do przeżywanych na modlitwie trudności, czy nawet do rezygnacji z modlitwy. Taka lekcja może być wstępem do szereg spotkań na temat chrześcijańskiej modlitwy. Modlitwa różańcowa Poprawne odmawianie różańca oznacza odmawianie modlitwy oraz medytację w tym samym czasie. Dzięki temu odmawianie różańca jest tak wspaniałym przeżyciem duchowym. Każda z tajemnic różańca koncentruje się na jednym ważnym wydarzeniu z życia Jezusa Chrystusa i jego matki, Maryji. Wyróżniamy 20 tajemnic różańca, które dodatkowo podzielone są na 4 grupy: Tajemnice Radosne, Tajemnice Światła, Tajemnice Bolesne i Tajemnice Chwalebne. Tajemnice powinno się odmawiać następująco: poniedziałek (tajemnice radosne), wtorek (tajemnice bolesne), środa (tajemnice chwalebne), czwartek (tajemnice światła), piątek (tajemnice bolesne), sobota (tajemnice radosne) i niedziela (tajemnice chwalebne). Modlitwa Różańcowa stanowi swego rodzaju streszczenie Ewangelii i składa się z czterech tajemnic opisujących wydarzenia z życia Jezusa i Maryi. Tajemnice radosne Tajemnice światła Tajemnice bolesne Tajemnice chwalebne Przyjmuje się, że jedna część Różańca czyli jedna tajemnica powinna być odmawiana w danym dniu. Tak więc nie jest konieczne odmawianie Pełnej Modlitwy w ciągu jednego dnia, czy za jednym razem. Wystarczy odmówić jedną część czyli jeden "sznur" różańca. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, aby raz dziennie odmówić Pełną Modlitwę Różańcową. Jeśli jednak chcesz odmówić jeden sznur różańca w ciągu dnia, to postaraj się stosować zasadę: Tajemnice Radosne - Poniedziałek i Sobota Tajemnice Światła – Czwartek Tajemnice Bolesne - Wtorek i Piątek Tajemnice Chwalebne - Środa i Niedziela Tajemnice Różańca ... Każda z czterech części Pełnej Modlitwy Różańcowej składa się z 5 Tajemnic : Tajemnica Radosna Poniedziałek i Sobota Zwiastowanie Maryi, iż jest matką Syna Bożego. Nawiedzenie świętej Elżbiety. Narodzenie Pana Jezusa. Ofiarowanie Jezusa w świątyni. Odnalezienie Pana Jezusa wśród uczonych w świątyni. Tajemnica Światła Czwartek Chrzest Pana Jezusa w Jordanie. Objawienie Siebie na weselu w Kanie. Głoszenie Królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia. Przemienienie na górze Tabor. Ustanowienie Eucharystii. Tajemnica Bolesna Wtorek i Piątek Modlitwa Pana Jezusa w Ogrodzie Oliwnym (Ogrójcu). Biczowanie Pana Jezusa. Ukoronowanie koroną z cierni. Dźwiganie krzyża przez Pana Jezusa. Śmierć na krzyżu. Tajemnica Chwalebna Środa i Niedziela Zmartwychwstanie Pana Jezusa. Wniebowstąpienie Pana Jezusa. Zesłanie Ducha Świętego. Wniebowzięcie Maryi. Ukoronowanie Maryi na Królową Nieba i Ziemi. Każda z 5 tajemnic w danej części odpowiada jednej dziesiątce Różańca. Dziesiątka Różańca - 10 razy Zdrowaś Maryjo ... Tajemnice Różańcowe (najnowszy układ zalecany przez Jana Pawła II) Jak odmawiać Różaniec ? Wybierz, którą tajemnicę Różańca pragniesz odmówić (Radosną, Światła, Bolesną, Chwalebną), pamiętaj o odpowiednim dniu tygodnia. My dla przykładu wybierzemy Tajemnicę Radosną. Zanim zaczniesz postaraj się wyciszyć i skupić ! Początek Przeżegnaj się:wykonaj znak krzyża na piersi i powiedz: W Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego - Amen. Na krzyżyku 1. Wierzę w Boga:Wierzę w Boga, Ojca Wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi. I w Jezusa Chrystusa, Syna Jego Jedynego, Pana Naszego, który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny. Umęczon pod Ponckim Piłatem ukrzyżowan, umarł i pogrzebion. Zstąpił do piekieł. Trzeciego dnia zmartwychwstał; wstąpił na niebiosa, siedzi po prawicy Boga, Ojca wszechmogącego. Stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen. Na paciorku (większym) 2. Ojcze nasz:Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje; przyjdź królestwo Twoje; bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj; i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom; i nie wódź nas na pokuszeni, ale nas zbaw ode Złego. Amen. Na kolejnych trzech paciorkach (mniejsze) 3. Zdrowaś Maryjo(na każdym małym paciorku): (1x) Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen. (2x) Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen. (3x) Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen. Przed dużym paciorkiem 4. Chwała Ojcu:Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu. Jak była na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen. Teraz możemy rozpocząć odmawianie kolejnych dziesiątek Różańca oraz rozważać jego tajemnice. Tajemnica 1 "Zwiastowanie Maryi, iż jest matką Syna Bożego" Tajemnice wypowiadamy przed dużym paciorkiem. Odmawiamy jedną dziesiątkę Różańca czyli: 1 x Ojcze Nasz (duży paciorek) 10 x Zdrowaś Maryjo (małe paciorki) 1 x Chwała Ojcu (przed dużym paciorkiem) Tajemnica 2 "Nawiedzenie świętej Elżbiety" Tajemnice wypowiadamy przed dużym paciorkiem. Odmawiamy jedną dziesiątkę Różańca czyli: 1 x Ojcze Nasz (duży paciorek) 10 x Zdrowaś Maryjo (małe paciorki) 1 x Chwała Ojcu (przed dużym paciorkiem) Tajemnica 3 "Narodzenie Pana Jezusa" Tajemnice wypowiadamy przed dużym paciorkiem. Odmawiamy jedną dziesiątkę Różańca czyli: 1 x Ojcze Nasz (duży paciorek) 10 x Zdrowaś Maryjo (małe paciorki) 1 x Chwała Ojcu (przed dużym paciorkiem) Tajemnica 4 "Ofiarowanie Jezusa w świątyni" Tajemnice wypowiadamy przed dużym paciorkiem. Odmawiamy jedną dziesiątkę Różańca czyli: 1 x Ojcze Nasz (duży paciorek) 10 x Zdrowaś Maryjo (małe paciorki) 1 x Chwała Ojcu (przed dużym paciorkiem) Tajemnica 5 "Odnalezienie Pana Jezusa wśród uczonych w świątyni" Tajemnice wypowiadamy przed dużym paciorkiem. Odmawiamy jedną dziesiątkę Różańca czyli: 1 x Ojcze Nasz (duży paciorek) 10 x Zdrowaś Maryjo (małe paciorki) 1 x Chwała Ojcu (przed dużym paciorkiem) Na zakończenie Odmawiamy Pod Twoją obronę: Pod Twoją obronę uciekamy się, święta Boża Rodzicielko, naszymi prośbami racz nie gardzić w potrzebach naszych, ale od wszelakich złych przygód racz nas zawsze wybawiać. Panno chwalebna i błogosławiona. O Pani nasza, Orędowniczko nasza, Pocieszycielko nasza. Z Synem swoim nas pojednaj, Synowi swojemu nas polecaj, swojemu Synowi nas Oddawaj. Przeżegnaj się:wykonaj znak krzyża na piersi i powiedz: W Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego - Amen. Droga Krzyżowa dla dzieci STACJA I - Jezus na śmierć skazany Jezus stanął przed sędziami. Różne były o Nim zdania, osądy. Sędziowie nie dostrzegali lub nie chcieli dostrzec prawdy o Zbawicielu. W szkole, i na podwórku spotykamy się z różnymi kolegami i koleżankami. Jak się do nich odnoszę? Czy nie osądzam zbyt szybko? Czy nie oskarżam lub skarżę na innych? Czy za wspólnie popełnione zło, rozbitą szybę, podeptane kwiaty - umiem wziąć winę również na siebie? Pomóż nam, Jezu, w świetle Twego krzyża dostrzec prawdę o sobie o innych. STACJA II - Jezus bierze krzyż na swoje ramiona Jezus bierze krzyż dobrowolnie, z miłością, bo wiedział, że ten krzyż przyniesie dobro ludziom. Dzieci też mają swoje krzyże, choć czasem dorosłym wydają się one bardzo małe i nic nie znaczące. Naszym krzyżem może być nauka, sprostanie wymaganiom naszych rodziców i nauczycieli, nawet czasem może być nim wyprowadzenie własnego psa. Panie Jezu! Pomóż nam w podejmowaniu krzyża naszych codziennych obowiązków. Pomóż nam dostrzegać wartość krzyża i nie pozwól, by inni dźwigali go za nas. STACJA III - Jezus pierwszy raz upada. Upadłeś Panie, pod ciężarem krzyża. Byłeś fizycznie słaby i wyczerpany, a krzyż był ciężki. Twój upadek fizyczny jest symbolem naszych upadków w grzech. Choć są one małe, są początkiem tych wielkich grzechów, które możemy popełniać jako dorośli. Czy jednak rzeczywiście jako dzieci popełniamy tylko lekkie grzechy? A opuszczanie niedzielnej Mszy świętej? Panie Jezu, pomóż nam właściwie rozeznać i ocenić zło, byśmy czyniąc codzienny rachunek sumienia wiedzieli, że nie należy lekceważyć żadnego grzechu. STACJA IV. - Jezus spotyka Matkę swoją. Obecność Twojej Matki na drodze krzyżowej była dla Ciebie, Panie wsparciem, otuchą, radością. Umierając zostawiłeś nam Maryję za naszą Matkę. Czy potrafimy to wykorzystać? Jak często prosimy Ją o opiekę i pomoc w chwilach trudnych, tak jak do naszych ziemskich mam biegniemy, gdy dzieje nam się krzywda, jest nam smutno i źle. Panie Jezu - naucz nas kochać nasze mamy, tak jak Ty kochałeś swoją. STACJA V. - Szymon z Cyreny pomaga nieść krzyż Jezusowi Szymona z Cyreny przymuszono, a może zachęcono, by pomógł dźwigać krzyż. Miał tyle obowiązków, miał tyle pracy, nie miał czasu..., ale ostatecznie znalazł czas i siły, aby iść z Tobą, niosąc Twój krzyż. Czasem moglibyśmy pomóc kolegom w odrabianiu lekcji, przynieść zakupy chorej sąsiadce, ale traktujemy naszą zabawę, obejrzenie filmu, odpoczynek za coś ważniejszego. Panie Jezu! Naucz nas, byśmy dźwigając swój krzyż codziennych obowiązków, umieli pomóc innym w dźwiganiu ich krzyża. STACJA VI - Weronika ociera twarz Jezusowi. Weroniki nikt nie zmuszał, nikt nie zachęcał. Znalazła w sobie tyle mocy i odwagi, aby przedrzeć się przez tłum ludzi i ulżyć Twojej zmęczonej twarzy. Czy mamy odwagę podziękować tym wszystkim, którzy zajmują się naszym wychowaniem? Nauczycielowi w szkole - za przeprowadzoną lekcję, Panie sprzątaczce - za czystość w sali i na korytarzu. Siostrze i księdzu za zwróconą uwagę, przypomnienie o modlitwie. Rodzicom - za wszystko , co dla nas czynią. Panie Jezu! Naucz nas wdzięczności wszystkim za wszystko. Naucz nas przepraszać za kaprysy grymasy. STACJA VII. - Jezus po raz drugi upada pod krzyżem. Twój drugi upadek był trudniejszy i boleśniejszy. Powstałeś z miłością, aby iść dalej. Tak często powtarzamy te same grzechy. Czy zawsze jesteśmy przygotowani przystępując do sakramentu pokuty? Czy staramy się o większą miłość do Ciebie, by z niej wypływał szczery żal? Panie Jezu! Dziękujemy Ci za każdą spowiedź; pomóż nam wytrwać w łasce uświęcającej jak najdłużej. STACJA VIII. - Jezus pociesza płaczące niewiasty Do płaczących niewiast jerozolimskich powiedziałeś: "Nie płaczcie nade mną, lecz nad waszymi dziećmi". Zastanówmy się, czy nie jesteśmy powodem płaczu tych, którzy się z nami spotykają? Czy koledzy i koleżanki chętnie się z nami bawią? A łzy w oczach rodziców i nauczycieli, czy nie pojawiły się z naszego powodu? Panie Jezu! Pomóż nam nieść radość tam, gdzie panuje smutek, przebaczenie tam, gdzie panuje krzywda. STACJA IX. - Jezus po raz trzeci upada pod krzyżem Twój trzeci upadek pod krzyżem jest symbolem grzechów ciągle się powtarzających, z których nie chcemy się poprawić. Zapytajmy się, czy umiemy zrezygnować z ulubionego programu telewizyjnego? Na co więcej poświęcam czasu - na odrabianie lekcji, pomoc w domu czy na gry komputerowe? Czy umiem, jak święci powiedzieć, że "do wyższych rzeczy jestem stworzony"? Panie Jezu! Pomóż nam wybierać prawdziwe wartości. Za brak poprawy - przepraszamy. STACJA X. - Jezus z szat obnażony Stałeś Panie, wobec tłumu odarty z szat. Nie poszanowano Twojej godności Boga - Człowieka. Mamy przed oczyma wszystkie grzechy przeciw godności ludzkiej, szczególnie grzechy przeciw czystości. W dzisiejszych czasach jesteśmy bardziej narażeni na oglądanie złych filmów, ilustracji, niewłaściwych czasopism. A co z czystością naszych słów? Czy nie wypowiadam, słucham, lub wypisuję na ławce w szkole wyrazy grzeszne, przekleństwa? Panie Jezu! Pomóż nam jak najdłużej zachować czystość i niewinność dziecięcą, daj odwagę byśmy w sprawach trudnych umieli zwracać się do naszych i wychowawców, nie do kolegów i złych czasopism. STACJA XI. - Jezus do krzyża przybity Przybito Twoje ręce i nogi do krzyża. Nie możesz już kłaść Twych rąk na głowy dzieci, nie możesz iść, aby uleczyć chorego. Czy dziękujemy Ci, Panie, za łaskę zdrowia, sprawności, talentów, jakimi nas obdarzyłeś? Czy umiemy akceptować kolegów i koleżanki mniej zdolne, mniej sprawne, nie zawsze miłe dla innych? Czy umiemy akceptować swoje słabości, porażki, a cieszyć się z sukcesów innych? Panie Jezu! Naucz nas dostrzegać w każdym człowieku dobro i piękno. Naucz nas cieszyć się czyjąś radością. STACJA XII. - Jezus umiera na krzyżu. Umierając na krzyżu złożyłeś, Chryste, ofiarę swojemu Ojcu za nasze grzechy. Ofiarę tę powtarzasz w każdej Mszy Świętej. Czy z radością biegnę na spotkanie z Tobą podczas niedzielnej Mszy Świętej? Czy dbam o czystość serca, bym mógł zapraszać Ciebie do niego? Czy moja postawa podczas Mszy Świętej pomaga innym w modlitwie czy przeszkadza? Czy Twoje słowo zapada głęboko w moje serce? Gdzie stoję podczas Mszy Świętej - blisko ołtarza, czy w ciemnym kącie? Panie Jezu! Spraw, byśmy na niedzielną Mszę Świętą nie przychodzili z pustymi rękami i sercem, lecz potrafili ofiarowywać siebie, swoją codzienność, tych, których kochamy i tych , których kochamy ciągle zbyt mało. STACJA XIII. - Jezus z krzyża zdjęty Dobrzy Twoi przyjaciele Józef i Nikodem zdjęli Twoje ciało i godnie pochowali je w grobie. Oni kochali Ciebie i w ten sposób chcieli Ci okazać swoją miłość. Czy umiemy dostrzegać miłość i życzliwość, jaką otrzymujemy od innych? Czy dziękujemy za gesty miłości i życzliwości? Czy potrafimy tym, z którymi się spotykamy okazywać życzliwość i przyjaźń? Czy są to nasze szczere gesty? Panie Jezu! Pomóż nam być prawdziwymi przyjaciółmi dla tych, których znamy. STACJA XIV. - Jezus do grobu złożony. Złożono Twoje ciało w grobie. Było tam przez trzy dni, aby potem powstać i zmartwychwstać. Zmartwychwstanie jest owocem Twojej męki i śmierci. - Prosimy Cię, by nasze życie przyniosło plon stokrotny. - Niech zapadają głęboko w nasze umysły prawdy głoszone przez katechetów, kapłanów i rodziców. - Niech potrafimy układać nasze życie według zasad Dziesięciu Przykazań i Ewangelii, którą przyjmujemy na katechezie. - Niech potrafimy okazywać wdzięczność rodzicom i wychowawcom za ich trud - Niech potrafimy żyć w łasce otrzymanej na chrzcie, w sakramencie pokuty i Eucharystii. MODLITWA NA KAŻDY DZIEŃ Panie, pozwól mi ze spokojem ducha spotkać wszystko, co mi niesie każdy dzień. Pomóż mi poddać się Twojej świętej woli. W każdej chwili dnia ucz mnie i podtrzymuj we wszystkim. Objawiaj swoją wolę dla mnie i dla otaczających mnie ludzi. Jakiekolwiek otrzymałbym dzisiaj wieści, spraw niech je przyjmę ze spokojem i mocnym przekonaniem, że we wszystkim dzieje się Twoja święta wola. Kieruj wszystkimi moimi myślami, słowami, czynami i uczuciami. We wszystkich nieprzewidzianych wypadkach daj, abym pamiętał, że wszystko pochodzi od Ciebie i że Ty jesteś Panem wszystkiego. Naucz mnie rozumieć ludzi i z prostotą postępować z każdym członkiem mojej wspólnoty, nikogo nie zasmucając i nie wnosząc w jego duszę zamętu. Panie, daj mi siłę do znoszenia trudów każdego dnia i do przyjmowania tego, co się wydarzy. Ty sam kieruj moją wolą, przyciągając ją do Siebie, i ucz mnie co dzień, jak mam wierzyć w Ciebie, jak cierpieć i jak przebaczać z miłością Twoją w moim sercu. Panie, wierzę, że zawsze jestem Twój i dziękuję Ci za tę wiarę każdego dnia. MODLITWA UCZNIA Panie Jezu, Ty wiesz, jak ciężką pracą jest nauka, wiesz, jak trudno jest rano wstać i iść do szkoły bez względu na pogodę. I jeszcze trzeba tam uważać i słuchać co mówią nauczyciele. Często też są testy. A jak trzeba pilnować wyobraźni, by nie bujała w obłokach - Ty też to wiesz. A w domu, Panie Jezu, nie jest łatwo zrezygnować z oglądania telewizji i używania komputera. Ale nie chcę, żeby rzeczy mną rządziły. Daj mi siłę, by oprzeć się pokusom i móc spokojnie odrabiać lekcje. Ciężko jest zdobywać wiedzę, ale dzięki Ci, Panie Jezu, za to, że mogę rozwijać umiejętności, które są Twymi darami. Dzięki Ci za moich nauczycieli, za moich kolegów, tych dobrych i tych, którzy są dla mnie mniej mili. Dzięki Ci za trud odrabiania lekcji - miło jest później dostać dobre stopnie. Nauka to mój obowiązek, to moje z Tobą budowanie świata. Proszę Cię, Panie Jezu, o dar mądrości i umiejętności rozwijania zdolności. I nie pozwól mi być obojętnym wobec trudności kolegów i koleżanek. MODLITWA NAUCZYCIELA Nauczycielu Dobry, Obdarz mnie Twym Duchem, Racz wysłuchać prośby: O serce wielkie jak morza otchłanie -proszę Cię Panie! O jednakowe uczniów miłowanie -proszę Cię Panie! O jasne w prawdzie wiedzy podawanie -proszę Cię Panie! O dobre słowo co nigdy nie kłamie -proszę Cię Panie! O uśmiech co rodzi zaufanie -proszę Cię Panie! O cierpliwości anielskiej zesłanie -proszę Cię Panie! Nauczycielu Dobry, Mistrzu mój i Boże, Niech mą pracę z dziećmi Twa łaska wspomoże. Amen. MODLITWA PRZEMĘCZONEGO NAUCZYCIELA Panie, to pora mojej modlitwy. Odmówię ją dziś wieczór przy biurku, pod lampą, obok ostatniego poprawionego wypracowania. Ostatniego na dziś wieczór. Jutro zaczynam od nowa. Już znowu widzę tę moją klasę, czterdzieści szalonych głów, które muszę nauczyć rzeczy tak naprawdę wcale nie prostych... a jeśli nawet! Widzę tego chłopaka, tę czarną owcę, który kolejny raz zapomni odrobić zadania, i będę miał ochotę go spoliczkować. Albo ten... — denerwuje mnie, bo kręci się przez całą lekcję i na pewno wyrzucę go za drzwi. Czy tamten..., który pojmuje wszystko z opóźnieniem, jeśli w ogóle pojmuje cokolwiek. Nawet o tych „dobrych” nie chce mi się myśleć dziś wieczór. Czuję ich tutaj wszystkich, kręcących się, męczących, wymagających, nie pozostawiających mi minuty wytchnienia, niezależnie od tego, czy pracują, czy nic nie robią. Dziś wieczór nie mogę Ci ofiarować, Panie, nic mądrego. Mam tylko napięte nerwy, zły humor, zdarte gardło. I jestem bliski załamania, a nie chcę się z tym pogodzić. Bo jutro będę musiał być gotowy i spokojnie, nie podnosząc głosu, powiedzieć: „Proszę, bądźcie trochę ciszej... Wejdźcie”. Jak co rano od dwudziestu lat. Jutro... O, chciałbym odnaleźć trochę mojego dawnego entuzjazmu, mojej trochę naiwnej dumy z pierwszych lat. Chciałbym, Panie, mieć dla „nich” każdego ranka spokojny głos, ogoloną brodę, wypoczęty umysł. Chciałbym brać ich takimi, jakimi są, takimi, jakim ja sam byłem w ich wieku. Chciałbym dla nich pracować, nie oczekując nic w zamian. Oni nie są po to, żeby przynosić mi satysfakcję. Ciągle o tym zapominam; muszę to jeszcze przemyśleć, bo to ważne. Ale nie dzisiaj wieczorem, Panie. Dziś wieczór muszę się przespać. Dla nich. W INTENCJI NASZEGO KSIĘDZA Panie Jezu, Ty jesteś jedynym i wiecznym kapłanem. Apostołom swoim kazałeś, aby na całym świecie głosili Ewangelię, aby rozgrzeszali, aby składając Ofiarę opowiadali śmierć Twoją, aż przyjdziesz. Dziękuję Ci za naszego kapłana. On mówi tak jak Ty, że my jesteśmy dla niego matką, ojcem, braćmi i siostrami. Wiem, Panie, jak kochasz swoich kapłanów. Niech on będzie kapłanem według Twego Serca. Niech będzie mądry i święty. A za to, że głosi nam Twoją naukę, że w Twoim imieniu nam przebacza, że rozdaje nam Twoje Ciało, przytul go z miłością jak Jana do swego serca. My zaś podtrzymamy w modlitwie jego ręce. ZA KSIĘDZA PROBOSZCZA Boże, dziękuję Ci za naszego księdza proboszcza. Wspieraj go swoimi łaskami, obdarz zdrowiem i spraw, aby za swój trud apostolski doświadczał życzliwości swoich parafian. SAKRAMENT POKUTY (dla dzieci –kl. II) Zdarza się, że zasmucamy Boga - Dobrego Ojca, że nie słuchamy Go i grzeszymy. Pan Bóg nie chce, abyśmy od Niego odeszli. Czeka z utęsknieniem na powrót grzesznika. Jeżeli zawiniłeś, odwracając się od Ojca, możesz do Niego wrócić przez żal za grzechy, postanowienie poprawy, szczerą spowiedź i zadośćuczynienie za swoje grzechy. Bramą powrotu jest Sakrament Pokuty. Modlitwa do Ducha Świętego Przyjdź Duchu Święty. Oświeć mój rozum, bym poznał moje grzechy. Wzbudź w moim sercu żal i spraw, bym szczerze dążył do poprawy. Modlitwa przed spowiedzią Panie Jezu, chcę Ci wyznać z całą szczerością wszystkie moje grzechy. Dlatego proszę Cię, daj mi Twego Ducha, aby oświecił moje serce i rozum, bym przypomniał sobie wszystko zło, jakiego się dopuściłem od ostatniej spowiedzi świętej w moich słowach, myślach, uczynkach i zaniedbaniach. Amen. RACHUNEK SUMIENIA I według Bożych przykazań Przykazanie pierwsze Czy opuszczałem z lenistwa modlitwy codzienne? Czy podczas modlitwy myślałem umyślnie o innych sprawach? Czy zaniedbywałem naukę religii? Przykazanie drugie Czy wymawiałem imiona święte w żartach lub w złości? Czy kląłem? Czy przysięgałem niepotrzebnie lub fałszywie? Przykazanie trzecie Czy w dniu świętym opuściłem z lenistwa Mszę świętą? Czy spóźniłem się na Mszę świętą? Czy w kościele zachowywałem się źle? Czy pracowałem w dniu świątecznym? Przykazanie czwarte Czy byłem nieposłuszny rodzicom lub przełożonym? Czy zasmucałem ich lub źle im życzyłem? Czy naśmiewałem się z ludzi starszych lub ułomnych? Przykazanie piąte Czy biłem kogoś? Czy przezywałem? Czy źle komuś życzyłem? Czy namawiałem bliźniego do grzechu? Czy dręczyłem zwierzęta? Przykazanie szóste i dziewiąte Czy myślałem chętnie o sprawach nieczystych? Czy przysłuchiwałem się brzydkiej mowie? Czy patrzyłem na nieskromne rzeczy? Czy mówiłem lub myślałem nieskromnie? Czy robiłem coś bezwstydnego sam..., z kimś? Czy pragnąłem coś nieskromnego widzieć..., słyszeć..., czynić? Przykazanie siódme i dziesiąte Czy kradłem: komu i co? Czy zatrzymałem rzeczy pożyczone lub znalezione? Czy psułem rzeczy cudze? Czy oszukiwałem: kogo i w czym? Czy chciałem kraść: komu i co? Przykazanie ósme Czy kłamałem? Czy oczerniałem bliźniego? Czy obmawiałem? Czy posądzałem? RACHUNEK SUMIENIA II Wobec Boga Czy ty kochasz Boga ponad wszystko? Czy pamiętasz, że w Chrzcie świętym stałeś się dzieckiem Boga? Czy wierzysz w to, że Bóg tak cię kocha, jak najlepszy Ojciec? Czy dziękujesz Bogu za wszelkie dobro? Czy modlisz się codziennie rano i wieczorem? Czy myślisz o Bogu na modlitwie? Czy w niedziele i święta chętnie idziesz do kościoła na Mszę świętą? Jak uczestniczysz we Mszy świętej? Jak często przyjmujesz Pana Jezusa w Komunii świętej? Jak wygląda twoje przygotowanie i dziękczynienie po Komunii świętej? Czy imię Boże i Świętych wypowiadasz z szacunkiem? Czy zawsze chodzisz na religię? Jak w niej uczestniczysz? Jak prowadzisz zeszyt? Czy nie wstydzisz się swojej wiary? Czy potrafisz jej bronić? Jak zachowujesz się w niepowodzeniach i cierpieniu? Czy ufasz Bogu? Wobec bliźnich Czy wiesz, że nie żyjesz sam i tylko dla siebie? Czy dziękujesz Bogu za rodziców, rodzinę, wychowawców i kolegów? Czy starasz się zawsze być dla nich dobry? Czy umiesz rodzicom powiedzieć i pokazać to, że ich kochasz? Czy dziękujesz im za ich dobroć? Czy codziennie modlisz się za nich? Czy starasz się o to, by swoim zachowaniem nie sprawiać im przykrości i kłopotów? Czy przy różnych okazjach robisz im jakąś miłą niespodziankę? Czy pozwalasz im odpoczywać po pracy? Czy pomagasz im chętnie? Czy zawsze dobrze o nich mówisz? Czy umiesz być dobry dla rodzeństwa, krewnych? Czy żyjesz z nimi w zgodzie? Czy jesteś Bogu wdzięczny za nich? Czy modlisz się za nich? Czy szanujesz swoich wychowawców, nauczycieli, starszych? Czy umiesz być wdzięczny za dobro, jakie przez nich otrzymujesz? Czy jesteś gotów im pomóc? Czy się z nich nie wyśmiewasz i nie obrażasz ich? Czy jesteś koleżeński? Czy bijesz, przezywasz i dokuczasz kolegom? Czy nie namawiałeś kogoś do grzechu? Czy komuś czegoś nie ukradłeś? Czy oddałeś rzeczy pożyczone lub znalezione? Czy zawsze mówisz prawdę? Czy dotrzymujesz obietnic? Czy stajesz w obronie słabszych? Czy modlisz się za swoją Ojczyznę? Czy umiesz przyznać się do winy? Wobec siebie Czy dbasz o swoje zdrowie? Czy jesz wystarczająco? Czy ze względu na zdrowie uprawiasz sport? Czy umiesz się zachować na drodze i przy przechodzeniu przez jezdnię? Czy nie szkodzisz sobie na zdrowiu poprzez palenie papierosów czy picie alkoholu? Czy złe i nieczyste myśli starasz się zaraz od siebie odrzucić? Czy oglądasz filmy niedozwolone? Czy czytasz dobre książki? Czy nauka jest dla ciebie ważniejsza niż zabawa? Czy umiesz pokonać swoje lenistwo? Czy często szukasz wymówek, żeby czegoś nie zrobić? Czy jesteś uparty? Czy łatwo wpadasz w gniew? Czy potrafisz z czegoś zrezygnować, umartwić się? Czy szanujesz rośliny i zwierzęta? Czy starasz się być coraz lepszym? Jak starasz się poprawić ze swoich grzechów i wad? Żal za grzechy Żałuję, Panie Jezu, że obraziłem Cię moimi grzechami. Chcę Ci powiedzieć, że Cię kocham i chcę być zawsze z Tobą. Ach, żałuję za me złości jedynie dla Twej miłości, Boże, bądź miłościw mnie grzesznemu, do poprawy dążącemu. Panie Jezu, przyjmij mój szczery żal za te winy, które prz Katalog Marzena Zychla, 2011-03-23RokicinyReligia, ScenariuszeScenariusz lekcji religii dla klasy IV-VI Temat: Uwielbiamy Boga za dzieło stworzenia. Scenariusz lekcji religii dla klasy IV-VI Temat: Uwielbiamy Boga za dzieło stworzenia. Cele operacyjne: Wiadomości: Uczeń ·Wie, że Bóg stworzył świat z nicości i czuwa nad nim, ·Wie, że każde stworzenie boże jest dobre i powstało z miłości Umiejętności: Uczeń ·Śpiewa piosenkę „Oto jest dzień”, ·Analizuje wiersz i umie odczytać przesłanie poety, ·Formułuje prawdy dotyczące przyczyny, sensu istnienia stworzeń, ·Wyraża ruchem ciała zjawiska przyrodnicze, ·Formułuje treść telegramu, Postawy: Uczeń ·Wielbi Boga za dzieło stworzenia, ·Odkrywa piękno zawarte w przyrodzie, ·Doświadcza obecności Boga w roślinach, zwierzętach, ·Szanuje przyrodę, Metody pracy: śpiew, praca z tekstem, zabawa, pogadanka, telegram, Środki dydaktyczne: tekst wiersza ks. J. Twardowskiego pt. „Nie tylko my”, tekst psalmu 104, karty do pracy w grupach, Formy pracy: frontalna, grupowa; indywidualna, Przebieg zajęć: śpiew „ Oto jest dzień” wiersza ks. J. Twardowskiego pt. „Nie tylko my”. Uczniowie analizują tekst i dostrzegają prawdę, że Bóg miłuje i troszczy się nie tylko o człowieka, ale o każde najmniejsze nawet stworzenie. Nie tylko my Czytamy – Bóg tak umiłował świat... a więc nie tylko ludzi ale i pliszkę odymioną pszczołę jeża eleganta wprost spod igły nawet muła ni to ni owo bo ani to koń ani osioł (żal że go człowiek stwarzał żyje jak kawaler co się nie rozmnaża) gruszę co kwitnie zaraz przed jabłonią liście konwalii prawie bez ogonka cielę co za matką się wlecze a my tak czulimy się do Boga jakby On miał nas tylko kochać na świecie J. Twardowski w grupach Uczniowie w oparciu o fragmenty Katechizmu Kościoła Katolickiego szukają odpowiedzi na pytanie o przyczynę, charakter i sens istnienia tych stworzeń. Dochodzą do prawdy, że Bóg dokonał dzieła stworzenia z miłości, stworzył świat z nicości, każde ze stworzeń jest dobre i w każdym jest On obecny, opiekuje się i jest blisko niego. Grupa I Jedynym powodem, dla którego Bóg stwarza, jest Jego miłość i dobroć: „Kluczem miłości otworzył swoją dłoń, by dokonać dzieła stworzenia”.(KKK 293) Grupa II Bóg jest nieskończenie większy od wszystkich swoich dzieł. Ponieważ jednak jest Stwórcą niezależnym i wolnym, pierwszą przyczyną wszystkiego, co istnieje, jest także obecny w najgłębszym wnętrzu swoich stworzeń. (KKK 300) Grupa III Cóż nadzwyczajnego byłoby w tym, gdyby Bóg wyprowadził świat z istniejącej już wcześniej materii? Ludzki twórca, gdy otrzyma materiał, zrobi z niego wszystko, co zechce. Tymczasem moc Boga okazuje się właśnie w tym, że wychodzi On od nicości, by uczynić wszystko co zechce. (KKK 296) Grupa IV Stworzenie wywodzące się z Bożej dobroci uczestniczy w tej dobroci „A Bóg widział, że wszystko co uczynił, było dobre...bardzo dobre”. (KKK 299) Grupa V Po stworzeniu Bóg nie pozostawia stworzenia samemu sobie. Nie tylko daje mu byt i istnienie, ale w każdej chwili podtrzymuje je w istnieniu, pozwala mu działać i prowadzi je do celu. ( KKK301 ) „ Bóg daje wzrost” Uczniowie wybierają gatunek rośliny, której wzrost wyrażą ruchami całego ciała. Nauczyciel komentuje: Bóg daje wodę i promienie słońca, aby maleńkie ziarno mogło przebić się przez skorupę ziemi i wypuścić pędy; ciepłem sprawia, że roślinka wznosi się coraz wyżej ku niebu; boży oddech, w postaci wiatru kołysze lekko jej wierzchołkiem. Opuszczając deszcz Stworzyciel sprawia, że rozchylają się pąki liści i kwiatów. 5. Pisanie telegramu, w którym uczniowie dziękują Bogu za jedno ze stworzeń ( roślina lub zwierzę zaobserwowane w terenie ) i deklarują swoją troskę i poszanowanie świata przyrody ADRESAT: NADAWCA: 6. Modlitwa na zakończenie. Jeden z uczniów czyta fragmenty psalmu 104 ( zał. nr 4), pozostali dodają słowa: Boże, bądź uwielbiony ! Psalm 104 [...] O, Boże mój , Jahwe jesteś bardzo wielki! Odziany we wspaniałość i majestat, światłem okryty jak płaszczem. Rozpostarłeś niebo jak namiot, wzniosłeś swe komnaty nad wodami. Za rydwan masz obłoki, przechadzasz się na skrzydłach wiatru. jako swych posłów używasz wichry, Jako sługi – ogień i płomienie. Umocniłeś ziemię w jej podstawach: na wieki wieków się nie zachwieje.[...] Ty zdroje kierujesz do strumieni, co pośród gór się sączą. Poją one wszelkie zwierzęta polne; [tam] osły gaszą swe pragnienie nad nimi mieszka ptactwo powietrzne spomiędzy gałęzi głos swój wydaje. Z Twoich komnat nawadniasz góry, aby owocem Twych dzieł nasycić ziemię. Każesz rosnąć trawie dla bydła i roślinom, by człowiekowi służyły, aby z roli dobywał chleba [...] Tyś stworzył księżyc, by czas wskazywał; słońce poznało swój zachód. Mrok sprowadzasz i noc nastaje, w niej krąży wszelki zwierz leśny[...] Jak liczne są dzieła Twoje , Jahwe! Ty wszystko mądrze uczyniłeś: ziemia jest pełna Twych stworzeń. [...] Opracowanie: Marzena Zychla Scenariusz lekcji religii dla klasy IV-VI Temat: Na drzewie krzyża dokonało się zbawienie świata Opracowanie: mgr Marzena Zychla Lekcja może być przeprowadzona w naturalnym środowisku, w pobliżu okazałego drzewa. Cele operacyjne: Wiadomości: Uczeń · Wie, że krzyż jest znakiem zbawienia człowieka, które dokonało się przez śmierć Chrystusa · Zna treść wersetu biblijnego 1P 2,24 Umiejętności: Uczeń · Wyjaśnia istotę ofiary Jezusa · Wyjaśnia teologię drzewa · Formułuje puentę historii o dębie · Śpiewa pieśń „Krzyżu Święty” Postawy: Uczeń · Z szacunkiem i we właściwej postawie wykonuje znak krzyża · Oddaje należna cześć napotykanym znakom krzyża · Pragnie z Krzyża Świętego czerpać siłę do pokonywania własnych słabości · Jest wdzięczny Jezusowi za zbawcze cierpienie na drzewie krzyża · Szanuje drzewa pamiętając, że z jednego z nich wykonany został Krzyż Święty Metody pracy: śpiew, praca z tekstem, zabawa, pogadanka, opowiadanie, Środki dydaktyczne: Pismo Święte, tekst opowiadania M. Zychli „Marzenie pewnego dębu”, teksty pieśni „Krzyżu Święty”, kartki z niedokończonym zdaniem, Formy pracy: frontalna, grupowa; indywidualna, Przebieg zajęć: 1. Przywitanie, wspólne odmówienie modlitwy „Ojcze nasz” 2. Wyjaśnienie teologii drzewa Uczniowie podzielenie zostają na siedem grup, z których każda otrzymuje tekst, na podstawie którego przygotowuje pokaz opatrzony komentarzem. Grupa I Drzewo pnie się w stronę nieba, przypominając człowiekowi jaki jest ostateczny cel jego doczesnej wędrówki. Grupa II Najwyższe okoliczne drzewo przyjmuje na siebie ogień gromu, który dla człowieka jest symbolem gniewu Bożego. Grupa III Drzewo daje schronienie człowiekowi przed deszczem i słońcem, a zwierzętom dom- ptaki w jego gałęziach wiją gniazda, inne zwierzęta zamieszkują w pniach. Grupa IV Popękany i pomarszczony pień najstarszych, budzących zachwyt okazów uczy człowieka jak z godnością przyjmować brzemię starości. Grupa V Wyciągnięte gałęzie drzewa wskazują dwie płaszczyzny: pionową i poziomą, które przypominają nam o związku pomiędzy Bogiem a istotami przez Niego stworzonymi oraz pomiędzy nimi samymi. Grupa VI Korzenie mocno i szeroko wrośnięte w ziemię przypominają o naszej zależności od Matki Ziemi Grupa VII Za dar wody i słońca potrzebny do wzrostu, drzewo dziękuje Bogu pięknem liści, owoców, a także tańcem poruszanych przez wiatr gałęzi – niechże każdy człowiek uczy się od niego wdzięczności dla Stwórcy. 3. Odkrycie wyjątkowej roli drzewa, jaką odegrało ono w historii zbawienia Uczniowie słuchają opowiadania pt. „Marzenie pewnego dębu” i formułują puentę. Niedaleko Jerozolimy, na lekkim wzniesieniu rosły cztery dęby. Wśród nich wyróżniał się jeden. Jego gałęzie ułożone na kształt królewskiego berła zdawały się sięgać nieba. Liczył czterysta lat. Miał jedno pragnienie – chciał by drewno z niego uzyskane ozdobiło świątynię jerozolimską, pragnął w ten sposób podziękować Bogu – swemu Stwórcy – za dar życia i za to, że przez tyle wieków był świadkiem wydarzeń mających miejsce na tej ziemi. Któregoś dnia pojawili się cieśle. Dąb zrozumiał, że przyszedł czas pożegnania, i że już wkrótce wypełni się jego ostateczne powołanie. Zanim pierwsze ciosy zraniły pień, wiatr – wierny przyjaciel pogładził czule jego gałęzie i zaszeleścił liśćmi. Z najpiękniejszego fragmentu pnia wyciosano dwie długie belki. „Może zamienią się one w filary podtrzymujące strop świątyni albo staną się stopniami wiodącymi do Świętego Przybytku?” – rozmyślał dąb. Kiedy jedna z belek przecięto wpół i ułożono w poprzek na dłuższej, dąb wydał przeraźliwy okrzyk: „Nie, tylko nie to!”, a wiatr zaniósł jego wołanie na cztery krańce świata. Cieśle zajęci praca, nie usłyszeli jęku drzewa przepełnionego rozpaczą. Trzema zgrabnymi uderzeniami zbili potężny krzyż – znak haniebnej śmierci dla niewolników lub pospolitych przestępców. Po czym zaciągnęli go na dziedziniec, położony przed domem Poncjusza Piłata. Zapadł tam właśnie wyrok śmierci krzyżowej dla niejakiego Jezusa z Nazaretu. Kiedy skazaniec chwycił narzędzie własnej tortury i śmierci, dębowe drzewo krzyża ocknęło z letargu. Z ubiczowanego ciała bił żar niepojętej miłości. Dąb w jednej chwili zapomniał o nieziszczonym marzeniu, czuł, że te kilka chwil, to najważniejszy czas w całym jego życiu. W miarę jak słabły siły Jezusa, a ciało Jego raz po raz osuwało się na ostre przydrożne kamienie, dąb coraz bardziej goręcej prosił, by przyjaciel wiatr poderwał go do lotu niczym ptaka. Gdy ciało Syna Bożego zawisło na krzyżu, a tłum ciekawskich rozszedł się do domów, na Golgocie słychać było płacz Matki Chrystusa. Wraz z Nią szlochało dębowe drzewo krzyża, nie przeczuwając jeszcze, że w tym znaku przetrwa do końca historii świata. 4. Odczytanie fragmentu Pisma Świętego: 5. Grzechy nasze wniósł sam na ciele swym na drzewo krzyża, abyśmy obumarli dla grzechów i żyli dla sprawiedliwości. (1 P2,24) Nauczyciel wyjaśnia istotę ofiary złożonej przez Jezusa na krzyżu podkreślając szczególnie, że: · ofiara krzyżowa jest doskonała i ma wymiar ponadczasowy – jej moc może ogarnąć ludzi wszystkich pokoleń, · dzięki męce i śmierci Zbawiciela człowiek jest znowu pojednany z Bogiem, · we wspólnocie z Jezusem ukrzyżowanym człowiek może rozpocząć sprawiedliwe, święte życie, cierpiący Mistrz uczy, jak pokonywać własne słabości – krzyże, daje siłę tym, którzy pragną je dźwigać. 6. Wykonanie znaku krzyża z ze zwróceniem uwagi na właściwa postawę ciała i poprawność gestu ręki. 7. Śpiew pieśni „Krzyżu święty” 1. Krzyżu święty, nade wszystko, drzewo przenajszlachetniejsze! W żadnym lesie takie nie jest, jedno, na którym sam Bóg jest. Słodkie drzewo, słodkie gwoździe rozkoszny owoc nosiło. 2. Skłoń gałązki, drzewo święte, Ulżyj członkom tak rozpiętym. Odmień teraz oną srogość, Którąś miało z urodzenia. Spuść lekuchno i cichuchno Ciało Króla niebieskiego. 3. Tyś samo było dostojne, Nosić światowe Zbawienie, Przez cię przewóz jest naprawion, Światu, który był zagubion, Który święta Krew polała, Co z Baranka wypłynęła. Uczniowie otrzymują tekst pieśni, wyszukują niezrozumiałe słowa, nauczyciel wyjaśnia ich znaczenie. Po oponowaniu melodii uczniowie tworzą dwie grupy: jedna śpiewa, druga rytmicznie akompaniuje uderzając dłońmi w pień drzewa. 7. Uzupełnienie karty pracy. Uczniowie tworzą jedno wezwanie do Litanii do Drzewa Krzyża, poprzez uzupełnienie zdania: Drzewo Krzyża,....................................................................................., bądź uwielbione! 8. Modlitwa na zakończenie zajęć: Odczytanie Litanii do Drzewa Krzyża. Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. Najlepsza odpowiedź Boże, najłaskawszy stwórco świata pragnę Cie prosić, byś oświecił mój umysł i pozwolił mu pojąć Twe święte prawdy, które ujawniłeś rodzajowi ludzkiemu przez Chrystusa pana naszego, amen. -przed religiąPanie dziękuję ci za święte słowa przekazane mi przez usta nauczyciela, niech zapamiętam je na wieki i niech służą mi za pociechę w ciężkich chwilach, przez Chrystusa pana naszego amen-po religi dasz najeczkę? Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 16:39 Przed naukąDuchu Święty, który oświecasz serca i umysły nasze, dodaj nam ochoty i zdolności, by nasza nauka była dla nas pożytkiem doczesnym i wiecznym. Przez Chrystusa, Pana naszego. nauceDzięki Ci Boże za światło tej nauki, pragniemy, abyśmy nią oświeceni, mogli Cię zawsze wielbić i wolę Twoją wypełniać. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. mroku113 odpowiedział(a) o 16:43 modlitwa ma być wymyślona a nie z książęczki można nawiązać do powodzi Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub

modlitwa na zakończenie lekcji religii