Wniosek o odrzucenie spadku w imieniu małoletniego Małoletnie dziecko, pomimo braku pełnej zdolności do czynności prawnej, może być spadkobiercą. Jeśli spadek obciążony jest długami, warto rozważyć to, czy z perspektywy ochrony interesów dziecka, odrzucenie takiego spadku przez małoletniego nie będzie rozwiązaniem korzystniejszym. Odrzucenie spadku w imieniu nienarodzonego dziecka. Powyższe oznacza, że jeżeli w chwili śmierci spadkodawcy dziecko jest już poczęte (a taka sytuacja, jak rozumiem, ma miejsce w Pani przypadku) i urodzi się żywe, będzie spadkobiercą jako wnuk spadkodawcy, pod warunkiem, że Pani odrzuci spadek. Kolejność odrzucenia spadku. Odrzucenie spadku przez osobę mającą stałe miejsce zamieszkiwania w Niemczech. Odrzucenie spadku w imieniu małoletniego dziecka. Wniosek o zezwolenie na dokonanie czynności przekraczającej zakres zwykłego zarządu majątkiem dziecka. Termin na odrzucenie spadku. Pamiętaj, aby nie uchybić terminowi do złożenia oświadczenia w przedmiocie dziedziczenia spadku. Masz sześć miesięcy na to, by wystąpić do sądu o wyrażenie zgody na odrzucenie spadku w imieniu małoletnich dzieci. Termin ten biegnie od daty dowiedzenia się, że mąż spadek po ojcu odrzucił. - Sytuacja prawna małoletniego, którego rodzice muszą uzyskać zgodę na odrzucenie spadku, jest niepewna.Z przepisów nie wynika zawieszenie terminu do złożenia oświadczenia przez czas trwania postępowania o zezwolenie na czynność przekraczającą zwykły zarząd majątkiem dziecka – zwraca uwagę sędzia Michał Pałka z Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawa w zgłoszeniu w ramach 2. Odrzucenie spadku w imieniu dzieci. Odrzuciliśmy spadek w swoim imieniu. Po nas z reguły do dziedziczenia będą powołani nasi zstępni czyli dzieci, a w następnej kolejności wnuki itd. Dokładnie o kolejności dziedziczenia napiszę w osobnym wpisie, ponieważ jest to temat skomplikowany. Art. 931 § 1 k.c. pqpgCaU. Niedawno w komentarzu pod wpisem o odrzuceniu spadku przez małoletniego zadano mi takie pytanie: „Odziedziczyłam po wujku spadek z ogromnym zadłużeniem, który odrzuciłam, teraz spadek przechodzi na moje małoletnie dziecko. Złożyliśmy z mężem stosowny wniosek do Sądu Rodzinnego, lecz Sąd wniosek odrzucił, ponieważ mieszkamy w Wielkiej Brytanii i tutaj też dzieci zostały urodzone. Bardzo proszę o poradę, gdzie teraz muszę złożyć wniosek o przyznanie mi praw abym w imieniu dzieci mogła ten ogromy dług odrzucić. Oczywiście bardzo się martwię, że sprawa nie zostanie rozstrzygnięta w terminie”. Uwielbiam tzw. „trudne sprawy”, a sytuacja jest życiowa i niejednego może spotkać. Czy sąd polski miał rację? Zgodnie z art. 8rozporządzenia Rady WE nr 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 r. dotyczącego jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej, uchylające rozporządzenie (WE) nr 1347/2000 (Bruksela II bis) zasadą jest, że sądem właściwym w tego typu sprawach jest sąd państwa, w którym zwykle zamieszkuje dziecko w czasie, w którym zostało wytoczone powództwo. Stąd wniosek sądu polskiego o swojej niewłaściwości. Osobną kwestią jest wybór prawa właściwego do ewentualnego zezwolenia na odrzucenie spadku w imieniu małoletniego, ale na ten temat postaram się umieścić osobny wpis. Otagowane jako: dziecko mieszka za granicą, dziecko w Unii Europejskiej, odrzucenie spadku, odrzucenie spadku przez dziecko, odrzucenie spadku przez małoletniego Jeżeli chcesz skorzystać z pomocy prawnej, zapraszam Cię do kontaktu: tel.: 12 294 51 05e-mail: swaczyna@ Strategy, design, marketing & support by ™ W styczniu tego roku umarła moja babcia ze strony ojca. Babcia miała 5 dzieci, ale mój ojciec umarł w maju zeszłego roku a więc rozumiem, że automatycznie spadek po babci przypada jej 4 dzieci i mnie. Z ojcem ani rodziną ojca (oprócz chrzestnej) nie utrzymywałam kontaktów od jakichś 14 lat (nie licząc pogrzebu ojca i dodania do znajomych na facebooku). O śmierci babci z resztą dowiedziałam się z facebooka. Dzisiaj zadzwoniła do mnie chrzestna aby poinformować mnie, że babcia miała jakieś długi ale tak naprawdę nikt nie wie czy napewno i jakie, ale wszyscy chcą się zrzec spadku na wszelki wypadek. O śmierci babci wiem od stycznia a więc 6 miesięcy na zrzeczenie się spadku minie w lipcu. Jest jednak problem bo jestem w 35 tygodniu ciąży i mieszkam w Irlandii a więc nie mam możliwości jechać do Polski do notariusza. W internecie wyszukałam, że jest możliwość spisania oświadczenia o zrzeczeniu spadku i poświadczenia podpisu przez konsula a później wysłania oświadczenia do sądu w Polsce. Jednak w momencie zrzeczenia spadku, dziedziczenie przejdzie na moje (nienarodzone) dziecko. Wiem, że wtedy musiałabym jechać do Polski złożyc do sądu rodzinnego wniosek o zgodę na to abym mogła zrzec się spadku w imieniu dziecka. Tu może pojawić się kolejny problem ponieważ mogę mieć trudności z zameldowaniem dziecka w Polsce i nadaniem numeru PESEL (dodam jeszcze, że ojciec dziecka nie jest Polakiem). Ponadto doczytałam, że sędzia może pytać ile wynoszą długi po mojej babci a tego nie wiem. Biorąc pod uwagę powyższe fakty i nowelizację ustawy spadkowej zastanawiam się czy najlepszym rozwiązaniem nie byłoby przyjęcie spadku z dobrodziejstwem inwentarza poprzez milczenie. Z tego co mi wiadomo babcia nie posiadała nic wartościowego (mieszkanie wynajmowała). Rownież moja chrzestna (córka babci) powiedziała mi że babcia nic nie miała. Ponieważ nie wiem nic więcej i rodzina babci mówi mi że również nie wie nic więcej to nie jestem w stanie zrobić prywatnego spisu inwentarza. Czy jeśli nie spiszę inwentarza, po upływie 6 miesięcy sąd automatycznie nakarze spis inwentarza komornikowi? Jak dokładnie wygląda cała procedura przyjęcie spadku z dobrodziejstwem inwentarza poprzez milczenie? Czy wymagałoby to odemnie przyjazdu do Polski i w jaki sposób dowiem się czy i ile długów będę musiała spłacić za babcię? Czy istnieje dla mnie jakieś lepsze rozwiązanie? Jesli w tej sytuacji nie robienie niczego jest moim najlepszym rozwiązaniem, jak długo może się to wszystko ciągnąć? Czy fakt że moje ciocie i wujkowie mają niepełnoletnie dzieci za które też będą chcieli się zrzec spadku może przeciągnąć moją sprawę? Jadwiga Szanowna Pani! Spadek po babci, jeżeli nie pozostawiła testamentu, nabywają jej dzieci, a jeżeli któreś z dzieci zmarło przed nią to zstępni tego dziecka (wnuki). Jako, że Pani babcia miała 5 dzieci, a Pani ojciec – jej syn zmarł przed nią, to spadek po babci, z mocy ustawy, nabywają: czworo dzieci i Pani (jak rozumiem Pani ojciec miał jedno dziecko i w chwili śmierci nie pozostawała w związku małżeńskim), każdy po 1/5 spadku. Każda z osób brana pod uwagę jako spadkobierca może odrzucić spadek, w terminie 6 miesięcy od dowiedzenia się o tytule swojego powołania (czyli najczęściej od chwili dowiedzenia się o śmierci spadkodawcy). Osoba, która odrzuciła spadek jest traktowana tak jakby nie dożyła otwarcia spadku. Przekładając to na Pani sytuację – jeżeli odrzuci Pani spadek po babci, to spadkobiercą ustawowym będzie Pani dziecko – zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, dziecko poczęte w chwili śmierci spadkodawcy może być spadkobiercą pod warunkiem, że urodzi się żywe. Oświadczenie o odrzuceniu spadku (przyjęciu spadku) może być złożone przed notariuszem lub przed sądem. Przed sądem może być złożone w formie ustnej lub w formie pisemnej z podpisem urzędowo poświadczonym. Oświadczenie należy złożyć przed dowolnym notariuszem w Polsce lub w Irlandii (co wiąże się z koniecznością uzyskania klauzuli apostille) lub w sądzie rejonowym, w którego okręgu znajduje się miejsce zamieszkania lub pobytu składającego oświadczenie. Notariusz lub sąd prześle niezwłocznie oświadczenie, wraz z załącznikami, do sądu spadku. Tu pojawia się problem, ponieważ przepisy o składaniu oświadczenia w formie pisemnej z podpisem urzędowo poświadczonym wskazują, że składa się je w sądzie miejsca zamieszkania lub pobytu składającego oświadczenie – nie regulują sądu, w którym składa oświadczenie osoba, która nie ma w Polsce miejsca zamieszkania ani pobytu. Jednak przyjmuje się, że w sytuacji w której osoba składająca oświadczenie o odrzuceniu spadku w formie pisemnej z podpisem urzędowo poświadczonym niemająca miejsca zamieszkania ani miejsca pobytu w Polsce, oświadczenie powinno być przesłane do sądu spadku, czyli do sądu ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy w Polsce. Urzędowego poświadczenia Pani podpisu pod pisemnym oświadczeniem może dokonać konsul w Irlandii (wiąże się to z koniecznością osobistego stawiennictwa przed konsulem i opłatą konsularną w wysokości 30 euro). W przypadku składania oświadczenia o odrzuceniu spadku w formie pisemnej z podpisem urzędowo poświadczonym należy pamiętać o: 1. oświadczenie stanie się skuteczne nie z chwilą jego sporządzenia czy poświadczenia podpisu przed konsulem lecz w chwili złożenia tego oświadczenia w sądzie, 2. oświadczenie powinno zawierać określone w Kodeksie postępowania cywilnego elementy: a. imię i nazwisko spadkodawcy (babci), b. datę i miejsce śmierci spadkodawcy, c. miejsce ostatniego zamieszkania spadkodawcy, d. tytuł powołania do spadku – ustawa czy testament, e. treść złożonego oświadczenia, f. wymienienie wszelkich wiadomych składającemu oświadczenie osób należących do kręgu spadkobierców ustawowych, g. wymienienie wszelkich wiadomych składającemu oświadczenie wszelkich testamentów, chociażby składający oświadczenie uważał je za nieważne, danych dotyczących treści i miejsca przechowania testamentów; 3. Przy oświadczeniu należy złożyć wypis aktu zgonu spadkodawcy albo prawomocne orzeczenie sądowe o uznaniu za zmarłego lub o stwierdzeniu zgonu, jeżeli dowody te nie zostały już poprzednio złożone. Jeżeli Pani odrzuciłaby spadek to wówczas Pani nowonarodzone dziecko byłoby brane pod uwagę jako spadkobierca ustawowy Pani babci. Od chwili złożenia przez Panią oświadczenia o odrzuceniu spadku po babci lub od chwili narodzin dziecka w przypadku gdyby odrzuciła Pani spadek przed narodzinami dziecka, zacznie biegnąć 6 miesięczny termin do złożenia ewentualnego oświadczenia o odrzuceniu w imieniu dziecka spadku po babci. Aby mogła Pani złożyć takie oświadczenie w imieniu dziecka koniecznym jest uzyskanie zezwolenia sądu opiekuńczego – wynika to z przepisu, który wskazuje, że rodzic posiadający władzę rodzicielską jest zobowiązany uzyskiwać zezwolenie sądu opiekuńczego w każdej sprawie dotyczącej majątku dziecka przekraczającej zwykły zarząd tym majątkiem (odrzucenie spadku jest niewątpliwie taką czynnością). Sprawa o zezwolenie na odrzucenie w imieniu dziecka spadku po babci toczyłaby się w Polsce, a dokładniej przed Sądem Rejonowym dla miasta stołecznego Warszawy. Ten sąd jest bowiem właściwy w sytuacji, w której dziecko nie ma miejsca zamieszkania i pobytu w Polsce. Sądem właściwym będzie sąd polski ze względu na to, że Pani dziecko będzie miało z mocy prawa obywatelstwo polskie (obywatelstwo polskie nabywa się poprzez urodzenie z rodzica posiadającego obywatelstwo polskie). Zgodnie z Kodeksem postępowania cywilnego, do jurysdykcji krajowej należą sprawy z zakresu stosunków między rodzicami a dziećmi, jeżeli wnioskodawca i dziecko, którego sprawa dotyczy, są obywatelami polskimi (a tak będzie w Pani przypadku). W przypadku wszczęcia postępowania sąd zapewne wezwałby Panią do stawiennictwa na rozprawie, jednak ma Pani środki prawne aby sprawa toczyła się bez konieczności przyjazdu do Polski. Przepisy prawa pozwalają bowiem na to, aby sąd dokonał wysłuchania strony z pomocą polskiego konsula. Wyjaśnienia w sprawie mogłaby Pani zatem złożyć w Irlandii przed polskim konsulem. Aby tak się stało, w przypadku złożenia wniosku o zezwolenie na złożenie w imieniu dziecka oświadczenia o odrzuceniu spadku powinna Pani wnioskować o przesłuchanie Pani za pośrednictwem polskiego konsula. Oczywiście aby do tego doszło powinna Pani uzasadnić taki wniosek – w tym względzie może się Pani powoływać na koszty podróży do Polski czy konieczność zapewnienia osobistej opieki nad dzieckiem wykluczającą stawienie się przed polskim sądem. Aby sąd zezwolił na odrzucenie spadku w imieniu dziecka należy to uzasadnić. Należy wykazać, że taka czynność nie będzie sprzeczna z dobrem dziecka. Należy zatem wykazać, że odrzucenie spadku nie będzie związane z pozbawieniem dziecka majątku jaki mogłoby odziedziczyć. Tak z pewnością będzie jeżeli w skład spadku nie wchodzą żadne przedmioty majątkowe (babcia nie miała żadnego majątku), a w skład spadku wchodzą długi. Najlepiej byłoby aby istnienie długów wykazać dokumentami np. wezwaniami o zapłatę zaległości kierowanymi przez wierzycieli do babci, orzeczeniami sądów, pismami w toku postępowania egzekucyjnego, itp. Jeżeli posiada Pani kontakt z chrzestną w Polsce to można ją poprosić aby, o ile ma możliwość, sprawdziła dokumenty jakie pozostawiła babcia. W ten sposób można ustalić czy babcia miała długi. Wierzyciele, o ile istnieją, zapewne upominają się o spłatę długów – przesyłają wezwania do zapłaty, telefonują czy próbują osobistego kontaktu. Firmy windykacyjne często, po dowiedzeniu się o śmierci dłużnika, ustalają (nie zawsze legalnie) czy dłużnik miał dzieci a następnie do nich kierują swoje żądania. Nie można pominąć tego, że wierzyciel jest uprawniony do złożenia w sądzie wniosku o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłym dłużniku. Brak nr PESEL dziecka i fakt, iż dziecko nie jest zameldowane w Polsce i nie ma tu miejsca zamieszkania i pobytu nie stoi na przeszkodzie przeprowadzeniu postępowania o wydanie zezwolenia na odrzucenie w jego imieniu spadku. Po pierwsze to Pani jest wnioskodawcą i to swój PESEL musi Pani wskazać we wniosku, a ponadto jak wskazałem powyżej przepisy wskazują, że sądem opiekuńczym właściwym w przypadku kiedy dziecko nie ma miejsca zamieszkania w Polsce ani nie ma tu miejsca pobytu jest sąd rejonowy dla miasta stołecznego Warszawy. Niezłożenie oświadczenia o odrzuceniu spadku lub przyjęciu go wprost spowoduje, że po upływie terminu 6 miesięcy od chwili dowiedzenia się o tytule powołania do spadku, przyjmuje się, że spadkobierca nabył spadek z dobrodziejstwem inwentarza. Nie ma jakiejś specjalnej procedury przyjęcia spadku z dobrodziejstwem inwentarza na skutek niezłożenia oświadczenia o przyjęciu czy odrzuceniu spadku. Sam fakt przyjęcia spadku z dobrodziejstwem inwentarza nie powoduje konieczności stawienia się w Polsce. Kodeks postępowania cywilnego wskazuje, że spadkobierca, który przyjął spadek z dobrodziejstwem inwentarza, zapisobierca windykacyjny lub wykonawca testamentu mogą złożyć w sądzie albo przed notariuszem wykaz inwentarza. Wykaz inwentarza składany przed notariuszem zostaje objęty protokołem. Przepis wskazuje, że ww. osoby „mogą” złożyć wykaz inwentarza. Oznacza to, że nie są do tego zobowiązane, a stanowi to ich uprawnienie. W przypadku niesporządzenia wykazu inwentarza sąd nie nakaże automatycznie sporządzenia komornikowi spisu inwentarza. Z dniem 18 października 2015 r. uchylono przepis art. 644 KPC, który wskazywał, że spis inwentarza sporządzany jest z urzędu, gdy złożono oświadczenia o przyjęciu spadku z dobrodziejstwem inwentarza. W obecnym stanie prawnym spis inwentarza jest sporządzany (co do zasady) na wniosek osób uprawnionych, zgodnie z art. 637 § 1, tj. na wniosek tego kto uprawdopodobni, że jest spadkobiercą, uprawnionym do zachowku lub zapisobiercą, albo jest wykonawcą testamentu lub wierzycielem mającym pisemny dowód należności przeciwko spadkodawcy. Sąd z urzędu zarządza sporządzenie spisu inwentarza wyłącznie w przypadku spadku nieobjętego (a taki nie występuje w Pani sytuacji). Podkreślę, że sporządzenie wykazu inwentarza nie jest przeszkodą do sporządzenia spisu inwentarza na wniosek podmiotu uprawnionego (o sporządzenie spisu inwentarza może wystąpić ta sama osoba, która złożyła wykaz inwentarza). Sporządzenie wykazu inwentarza lub spisu inwentarza ma znaczenie dla spłaty długów spadkowych. Przepisy wskazują, że spadkobierca, który złożył wykaz inwentarza spłaca długi spadkowe zgodnie ze złożonym wykazem. Nie może jednak zasłaniać się brakiem znajomości wykazu inwentarza złożonego przez innego spadkobiercę, zapisobiercę windykacyjnego lub wykonawcę testamentu. Od chwili sporządzenia spisu inwentarza spadkobierca spłaca długi spadkowe zgodnie ze sporządzonym spisem. Jeżeli nie został sporządzony wykaz inwentarza ani spis inwentarza spadkobierca, który przyjął spadek z dobrodziejstwem inwentarza powinien spłacić te długi, o których ma wiedzę (oczywiście jego odpowiedzialność jest do wysokości stanu czynnego spadku). Jeżeli spłaci on niektóre długi spadkowe, a nie wiedział i przy dołożeniu należytej staranności nie mógł się dowiedzieć o istnieniu innych długów spadkowych, ponosi odpowiedzialność za niespłacone długi spadkowe tylko do wysokości różnicy między wartością stanu czynnego spadku a wartością świadczeń spełnionych na zaspokojenie długów spadkowych, które spłacił. Moim zdaniem, ze względu na to, że zamieszkuje Pani poza Polską i nie ma zbyt dużych możliwości przyjazdu do kraju w celu ustalenia czy babcia miała jakiś majątek, który wszedł do spadku po niej oraz długi (również wchodzące w skład spadku) najlepiej próbować ustalić wysokość długów i skład spadku „za pośrednictwem” pozostałych spadkobierców. Oni też są zainteresowani ustaleniem składu spadku i wysokości długów spadkowych. W tej kwestii ważne będą dokumenty – jeżeli pozostali spadkobiercy będą chcieli odrzucić spadek w imieniu swoich małoletnich dzieci, to podobnie jak Pani, będą musieli wykazać, że nie jest to sprzeczne z dobrem dziecka. Opieranie się na informacjach od pozostałych spadkobierców niesie za sobą pewne ryzyko wprowadzenia w błąd – wyobrażam sobie taką sytuację, że spadkobierca opierając się na ustnych informacjach od pozostałych spadkobierców odrzuca spadek, a następnie dowiaduje się, że w spadku nie było długów i żadnego majątku jak wskazywali pozostali spadkobiercy lecz znaczny majątek. Kwestia zaufania do osób, które udzielają informacji odnośnie składu spadku jest zatem istotna. Istotnym jest aby swoje twierdzenia odnośnie np. długów spadkowych w jakiś sposób udokumentowali. Kwestie związane z ewentualnym odrzuceniem spadku przez Pani kuzynostwo i ich zstępnych nie ma dla Pani znaczenia. Pani w zakresie odrzucenia (przyjęcia spadku) ma „swoje” terminy i swoje uprawnienia. Każdy ze spadkobierców ma termin na złożenie oświadczenia, którego bieg rozpoczyna się od chwili w której dowiedział się o tytule swojego powołania (czyli najczęściej od chwili dowiedzenia się o śmierci spadkodawcy). Ta chwila dowiedzenia się o tytule powołania do spadku może być dla każdego ze spadkobierców różna. Stan prawny na dzień r. Kim są spadkobiercy ustawowi? Do kiedy można zrzec się spadku? Odrzucenie spadku w imieniu małoletnich dzieci Wniosek o odrzucenie spadku Ile kosztuje odrzucenie spadku u notariusza? Odrzucenie spadku w sądzie Ile kosztuje odrzucenie spadku w sądzie? Jakie dokumenty należy złożyć lub przedłożyć do wglądu? Gdzie złożyć wniosek, druk (dokumenty) dot. sprawy - odrzucenie spadku w Twojej miejscowości? Pobierz dokument dot. sprawy - odrzucenie spadku Jeśli otrzymaliśmy spadek jako spadkobiercy testamentowi lub ustawowi, ale obawiamy się, że osoba zmarła poza aktywami posiadała również długi, możemy taki spadek odrzucić. Oznaczać to będzie tyle, że nie przejmiemy po niej ani dobrodziejstw, ani długów. Kim są spadkobiercy ustawowi? Jeśli zmarła osoba spisała testament, kolejność spadkobierców ustalona jest właśnie w nim, odpowiednimi zapisami. Mówimy wtedy o spadkobiercach testamentowych. Jeśli jeden spadkobierca odrzuca swoją część spadku, przypada ona pozostałym spadkobiercom w takich częściach, jakie odpowiadają ich udziałowi w spadku. "Obdarowani" mogą odrzucić tę część spadku, wtedy przechodzi ona na spadkobierców ustawowych. Jeśli osoba zmarła nie posiadała testamentu, wtedy w życie wchodzą przepisy o spadkobiercach ustawowych. W kolejności spadkobiercy ustawowi to: małżonek i dzieci (lub zstępni dziecka, jeśli nie dożyło ono otwarcia spadku), rodzice, rodzeństwo, ich zstępni i wstępni, gmina lub Skarb Państwa (jeśli brak powyższych uprawnionych). Do kiedy można zrzec się spadku? Od momentu nabycia prawa do dziedziczenia, spadkobierca ma 6 miesięcy na przyjęcie bądź odrzucenie spadku. Po tym terminie spadek zostaje uznany za przyjęty z dobrodziejstwem inwentarza, co oznacza, że dziedziczone są aktywa oraz długi ,ale tylko do wysokości odziedziczonych aktywów. Czas 6 miesięcy liczy się od momentu: uzyskania informacji o śmierci spadkodawcy, uzyskania informacji o odrzuceniu spadku przez spadkobiercę wcześniejszego w "kolejce" do dziedziczenia, otwarcia testamentu. Odrzucenie spadku w imieniu małoletnich dzieci Jeśli pierwszy w kolejności spadkobierca odrzuci spadek, przyjmuje go następny w kolejności. Jeśli odziedziczymy spadek po małżonku i go odrzucimy, następnie dziedziczą go nasze dzieci. One również mogą podjąć decyzję o odrzuceniu, a jeśli są niepełnoletnie - możemy to zrobić w ich imieniu. Do tego konieczna jest zgoda sądu rodzinnego. Jeśli wszyscy uprawnieni spadkobiercy odrzucą spadek, zostaje on przejęty przez gminę, w której zmarły mieszkał przed śmiercią lub Skarb Państwa, kiedy takiego adresu nie da się ustalić/jest on za granicą. Wniosek o odrzucenie spadku Odrzucenie spadku wymaga formalnego oświadczenia składanego: u notariusza (do 6 miesięcy od uzyskania prawa do spadku), w sądzie (również po tym terminie). Ile kosztuje odrzucenie spadku u notariusza? Koszt odrzucenia spadku u notariusza wynosi 61,50 zł. (50 zł taksy notarialnej + VAT) + koszty dodatkowych odpisów aktu notarialnego, jeśli są one potrzebne. Odrzucenie spadku w sądzie Jeśli chcemy złożyć oświadczenie o odrzuceniu spadku przed sądem lub upłynął 6-miesięczny termin deklaracji, a istnieją powody, by go przedłużyć (bezprawna groźba osoby trzeciej lub błędne informacje, na przykład na temat stanu majątku spadkowego, w tym wielkości długów), musimy złożyć wniosek w sądzie. Sąd wyznaczy termin rozprawy, na której przyjmie oświadczenie. Ile kosztuje odrzucenie spadku w sądzie? Koszt odrzucenia spadku w sądzie wynosi 100 zł. Jakie dokumenty należy złożyć lub przedłożyć do wglądu? wniosek o przyjęcie/odrzucenie spadku, odpis skrócony aktu zgonu spadkodawcy, odpis skrócony aktu cywilnego spadkobiercy, który odrzuca spadek: w przypadku małżonka - aktu małżeństwa, w przypadku dzieci - akt urodzenia, w pozostałych przypadkach odpowiedni akt cywilny potwierdzający relacje, zgoda sądu rodzinnego - w przypadku osób małoletnich, potwierdzenie opłaty 100 zł - w przypadku składania wniosku w sądzie. Gdzie złożyć wniosek, druk (dokumenty) dot. sprawy - odrzucenie spadku w Twojej miejscowości? Lista miejscowości Dokumenty do pobrania - wzory wniosków i druków (PDF, DOC) dot. sprawy - odrzucenie spadku Treść zapytania godz. 21:59 Krosno Odrzańskie, Lubuskie Porady prawne z Sprawy prywatne Spadki i testamenty Wyjaśnienie sytuacji Zmarl moj ojciec. Odzrucilam spadek. Wraz z rodziną mieszkam w Niemczech. Córka ma meldunek niemiecki oraz tam się urodziła. Chcialabym odrzucić spadek w jej imieniu w Polsce. Co powinnam zrobic? Córka ma obywatelstwo polskie, ja z mezem rowniez. Ja posiadam tez meldunek polski. Odpowiedzi prawników: Odpowiedział(a) dnia: 14 Sie 2020 10:23 należy jak najszybciej wystosować wniosek do sądu o wyrażenie zgody na dokonanie czynności przekraczającej zarząd zwykły majątkiem dziecka. We wniosku należy uprawdopodobnić, że przyjęcie spadku pozostaje w sprzeczności z dobrem i interesem dzieci. Wniosek musi być opłacony. W przypadku dziecka które mieszkaj za granicą sądem właściwym do rozpatrzenia sprawy będzie Sąd Rejonowy dla uprawomocnieniu się zezwolenia sądu opiekuńczego w formie postanowienia należy złożyć przed notariuszem lub sądem oświadczenie o odrzuceniu spadku przez dziecko. Czy uznajesz odpowiedź za pomocną? 100% uznało tę odpowiedź za pomocną (1 głos) Tak Nie Chcę dodać odpowiedź! Jeśli jesteś prawnikiem Zaloguj się by odpowiedzieć temu klientowi Jeśli Ty zadałeś to pytanie, możesz kontynuować kontakt z tym prawnikiem poprzez e-mail, który od nas otrzymałeś. Dodaj odpowiedź Małoletni może zostać spadkobiercą na podstawie ustawy lub testamentu, czego powodem jest zazwyczaj odrzucenie spadku przez jednego z rodziców. W jaki sposób odrzucić spadek w imieniu małoletniego? Podkreślenia wymaga fakt, że odrzucenie spadku w imieniu małoletniego również wtedy, gdy pasywa spadku wyczerpują lub przewyższają wartość aktywów należy do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu majątkiem dziecka, o czym stanowi art. 101 § 3 Jak wskazał Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 31 maja 2019 r. w sprawie o sygn. akt I CZ 44/19, wyrażona w art. 1015 § 2 zasada, iż brak złożenia przez spadkobiercę oświadczenia w terminie jest jednoznaczny z przyjęciem spadku z dobrodziejstwem inwentarza, sama przez się nie oznacza, że nie jest możliwe naruszenie interesu małoletniego, a w efekcie, z punktu widzenia jego dobra, odrzucenie spadku jawić się może jako najlepsze rozwiązanie. W razie istnienia długów, małoletni ponosi jednak odpowiedzialność, chociaż do wysokości tzw. stanu czynnego majątku spadkowego (art. 1031 § 2 z czym może się łączyć konieczność udziału w procesach sądowych i obrony swoich praw. Nawet w przypadku przyjęcia spadku z dobrodziejstwem inwentarza małoletni mogliby zostać narażeni na liczne działania zmierzające do zaspokojenia wierzycieli, procesy sądowe i postępowania egzekucyjne, w toku których musiałyby wykazywać stan spadku w chwili jego otwarcia i powoływać się na ograniczenie odpowiedzialności do wartości czynnej spadku, przy możliwości prowadzenia egzekucji także z majątku osobistego dzieci. Odrzucenie spadku w imieniu małoletniego dziecka, wymaga w pierwszej kolejności uzyskania zezwolenia sądu rodzinnego. Rodzic lub opiekun prawny powinien najpierw złożyć wniosek do sądu rodzinnego o zezwolenie na odrzucenie spadku w imieniu małoletniego. Dopiero posiadając prawomocne postanowienie o udzieleniu przez sąd rodzinny takiej zgody, możliwe jest skuteczne odrzucenie spadku w imieniu małoletniego. W przypadku gdy małoletni mieszka za granicą, odrzucenie spadku w imieniu małoletniego dziecka nieco się komplikuje. Brak odrzucenia spadku przez małoletniego w terminie sześciu miesięcy od dowiedzenia się o powołaniu do spadku jest jednoznaczny z przyjęciem spadku z dobrodziejstwem inwentarza, co oznacza ograniczoną odpowiedzialność za długi spadkodawcy. Jaki sąd jest właściwy w sprawach o zezwolenie na odrzucenie spadku przez małoletniego? W przypadku gdy dziecko ma miejsce zamieszkania w Polsce, sądem właściwy dla rozstrzygnięcia sprawy o udzielenie zgody na odrzucenie spadku będzie sąd rodzinny właściwy dla miejsca zamieszkania dziecka. Sprawa nie jest już taka prosta, gdy dziecko ma miejsce zamieszkania za granicą. Z tego typu sytuacją obecnie spotyka się wiele polskich rodzin, w których rodzice wraz dziećmi mieszkają poza granicami kraju od kilku lat. Prowadzenie sprawy za granicą wymaga profesjonalnej prawnej oraz wiąże się z większymi kosztami. Jeżeli dziecko ma miejsce zwykłego pobytu na terytorium Unii Europejskiej, zastosowanie znajdą przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 r. dotyczące jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej, uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1347/2000 (dalej jako: rozporządzenie Bruksela II bis). Przepisy powołanego rozporządzenia dotyczą spraw cywilnych, w szczególności przyznawania, wykonywania, przekazywania, pełnego lub częściowego pozbawienia odpowiedzialności rodzicielskiej. Pojęcie odpowiedzialności rodzicielskiej zostało w art. 2 ust. 7 rozporządzenia nr 2201/2003 zdefiniowane szeroko, w tym sensie, że oznacza ono wszystkie prawa i obowiązki odnoszące się do osoby i majątku dziecka przysługujące osobie fizycznej lub prawnej na mocy orzeczenia sądowego, z mocy prawa lub umowy mającej skutek prawny. W świetle rozporządzenia Bruksela II bis podstawą do ustalenia jurysdykcji w sprawach odpowiedzialności rodzicielskiej jest co do zasady miejsce zwykłego pobytu dziecka. Zasada ta doznaje jednak pewnych ograniczeń. Okazuje się, że istnieją odpowiednie, unijne przepisy, które dają możliwość, aby sprawy rodzinne osób zamieszkałych za granicą były rozstrzygane przez polski sąd. Zgodnie z art. art. 12 ust. 3 rozporządzenia Bruksela II bis dla potrzeb postępowania z zakresu odpowiedzialności rodzicielskiej, ustala się jurysdykcję sądu państwa członkowskiego, które nie jest państwem zwykłego pobytu dziecka, jeżeli są łącznie spełnione trzy warunki: dziecko posiada istotny związek z państwem członkowskim (zwłaszcza jeśli jeden z rodziców nadal mieszka w tym państwie członkowskim lub gdy dziecko jest jego obywatelem), rodzice zaakceptowali jurysdykcję tego państwa, wybór polskiego sądu będzie właściwy ze względu na najlepszy interes dziecka. Z powyższego wynika, że jeżeli wykażemy, iż sprawa dotyczy dziecka, które ma istotne związki z Polską, posiada polskie obywatelstwo oraz majątek spadkowy znajduje się w Polsce, to istnieją duże szanse poprowadzenia sprawy w przedmiocie uzyskania zezwolenia na odrzucenie spadku w imieniu małoletniego dziecka w Polsce. Dla ustalenia jurysdykcji istotne znaczenie ma spełnienie dwóch warunków: dziecko jest obywatelem państwa członkowskiego do którego sądu wniesiono sprawę, czyli obywatelem polskim rodzice uznają jurysdykcję tego państwa W uzasadnieniu wniosku należy uzasadnić, iż wybór polskiego sądu będzie właściwy ze względu na dobro dziecka. W tym kontekście warto zwrócić uwagę na orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie Eirinodikeio Lerou Leros przeciwko Alessandro Saponaro, Kalliopi-Chloi Xylina, sygn. akt C-565/16. W odpowiedzi na skierowane pytanie prejudycjalne TSUE orzekł, że wniosek złożony wspólnie przez rodziców dziecka w wybranym przez nich sądzie stanowi jednoznaczne uznanie przez nich tej jurysdykcji, a jeśli nie ma elementów wskazujących na to, że prorogacja jurysdykcji mogłaby mieć negatywny wpływ na sytuację dziecka, należy uznać, że jest ona zgodna z dobrem dziecka. TSUE podkreślił także, że w analizowanej sprawie dziecko nie tylko miało obywatelstwo państwa, którego sądy zostały wybrane jako właściwe, ale też to samo państwo było miejscem zamieszkania zmarłego w chwili jego śmierci, a także miejscem położenia majątku spadkowego oraz pasywów obciążających spadek. Elementy te wzmacniają związek dziecka z państwem członkowskim, a sąd wybrany przez rodziców jest w dobrym położeniu, by ocenić kontekst, w jakim miałoby nastąpić odrzucenie spadku. Jeżeli dziecko mieszka poza obszarem UE, zastosowanie może znaleźć Konwencja o jurysdykcji, prawie właściwym, uznawaniu, wykonywaniu i współpracy w zakresie odpowiedzialności rodzicielskiej oraz środków ochrony dzieci z dnia 19 października 1996 r. (dalej jako: Konwencja haska z 1996 r.) W tym przypadku wniosek o zezwolenie na odrzucenie spadku w imieniu małoletniego należy także złożyć do sądu rodzinnego właściwego ze względu na miejsce pobytu dziecka. Jeśli dziecko ma miejsce zamieszkania w państwie, które nie jest objęte zakresem stosowania obu powyższych aktów prawnych ani żadnej dwustronnej umowy międzynarodowej, zastosowanie znajdą przepisy Kodeksu postępowania cywilnego. Zgodnie z art. 11063 do jurysdykcji krajowej należą̨ sprawy z zakresu stosunków między rodzicami a dziećmi, w tym sprawy o zezwolenie na dokonanie przez rodziców czynności przekraczającej zakres zwykłego zarządu majątkiem dziecka (np. odrzucenie spadku) lub na wyrażenie przez rodziców zgody na dokonanie takiej czynności przez dziecko, jeżeli: 1) dziecko, którego sprawa dotyczy, ma miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu w Rzeczypospolitej Polskiej lub 2) wnioskodawca i dziecko, którego sprawa dotyczy, są obywatelami polskimi. W przypadku ustalenia jurysdykcji sądu polskiego zgodnie z art. 569 § 1 właściwy miejscowo będzie sąd opiekuńczy miejsca zamieszkania osoby, której postępowanie ma dotyczyć, a w braku miejsca zamieszkania – sąd opiekuńczy miejsca jej pobytu. Jeżeli brak i tej podstawy – właściwy jest sąd rejonowy dla Warszawy. Jaki jest termin na złożenie wniosku o zezwolenie na odrzucenie spadku w imieniu małoletniego? Zgodnie z art. 1015 § 1 termin na przyjęcie lub odrzucenie spadku wynosi sześć miesięcy od dnia, w którym spadkobierca dowiedział się o tytule swego powołania. W przypadku małoletniego dziecka, znaczenia ma stan wiedzy rodzica lub opiekuna prawnego. Gdy rodzic lub opiekun prawny zamierza złożyć oświadczenie o odrzuceniu spadku w imieniu małoletniego, powinien w tym okresie wystąpić do sądu rodzinnego z wnioskiem o zezwolenie na odrzucenie spadku w imieniu małoletniego. Jak wskazał Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 22 maja 2018 r., sygn. akt III CZP 102/17, termin przewidziany w art. 1015 § 1 nie może się skończyć przed prawomocnym zakończeniem postępowania o zezwolenie na złożenie przez małoletniego spadkobiercę oświadczenia o odrzuceniu spadku. Po prawomocnym zakończeniu tego postępowania oświadczenie małoletniego powinno być złożone niezwłocznie, chyba że termin ten jeszcze nie upłynął. Jakie są dalsze czynności po uzyskaniu prawomocnego postanowienia o zezwoleniu na odrzucenie spadku przez małoletniego? W przypadku uzyskania prawomocnego postanowienia o zezwoleniu na odrzucenie spadku w imieniu małoletniego, odrzucenia spadku można dokonać przed notariuszem w kraju, w którym się przebywa. Następnie należy zaopatrzyć ten dokument w apostille, przetłumaczyć przez tłumacza przysięgłego na język polski. Istnieje także możliwość sporządzenia oświadczenia o odrzuceniu spadku, pod którym podpis poświadczy konsul RP w kraju, w którym się przebywa. Uwagi praktyczne: Ze względów praktycznych warto, aby żądanie wniosku o zezwolenie na odrzucenie spadku w imieniu małoletniego sformułować w taki sposób, aby umożliwiało odrzucenie spadku przez matkę lub ojca. Nie można wykluczyć przypadku, gdy zgodnie z orzeczeniem sądu rodzinnego oboje z rodziców uzyskali zgodę na odrzucenie spadku w imieniu małoletnich, a jedno z rodziców z jakiś przyczyn nie będzie mogło złożyć oświadczenia przed notariuszem. W takim wypadku często spotykać się można z odmową ze strony notariusza odebrania oświadczenia o odrzuceniu spadku w imieniu małoletniego dziecka tylko przez jednego z rodziców. Wniosek sformułowany tak jak powyżej wskazano, pozwoli uniknąć sytuacji, w której notariusze odmawiają przyjęcia oświadczenia o odrzuceniu spadku w imieniu małoletniego od jednego rodzica, gdy sąd zezwolił na to obojgu rodzicom. Jaka jest wysokość opłaty sądowej od wniosku? Opłata sądowa od wniosku o zezwolenie na odrzucenie spadku w imieniu małoletniego wynosi 100 złotych. W przypadku gdy jest składany jeden wniosek, który dotyczy kilku małoletnich dzieci należy uiścić opłatę sądową od każdego małoletniego dziecka. Wniosek o zezwolenie na odrzucenie spadku w imieniu małoletniego dziecka można złożyć za pośrednictwem pełnomocnika profesjonalnego dysponującego stosownym pełnomocnikiem udzielonym przez rodzica lub opiekuna prawnego. Adwokaci z Naszej Kancelarii zajmują się przygotowaniem wniosków o zezwolenie na odrzucenie spadku w imieniu małoletniego i reprezentacją klientów przed sądem w tych sprawach na terenie Krakowa i Warszawy oraz w ich okolicach. Jeżeli potrzebujesz pomocy prawnej w sprawie o odrzucenie spadku w imieniu małoletniego dziecka mieszkającego w Polsce lub za granicą zapraszamy do kontaktu z Nami. Zobacz inne Artykuły Zapraszamy na Facebook

jak odrzucenie spadku w imieniu dziecka za granicą